Amazonomachie
Une scène de combat entre Amazones et Grecs sur un lécythe (récipient à huile) en terre cuite datant du 5e siècle avant notre ère.
(Metropolitan Museum of Art, New York)
Hoe zou onze samenleving eruit zien als onderwijzen betekende leren denken, samenwerken, zichzelf ontplooien dankzij leerkrachten die werkelijk geïnformeerd waren op elk denkbaar terrein of de weg konden wijzen in de overvloed aan informatie en flauwekul? Is een dergelijk onderwijs überhaupt mogelijk? Ieder kind in zijn waarde laten maar volop de mogelijkheden bieden om tot een sociaal wezen uit te groeien dat op eigen benen kan staan?
Stel dat in deze geest kinderen konden opgroeien, zonder angst, zonder schaamte, hoe zouden ze dan gaan handelen als volwassenen? Zouden ze de context waarbinnen wij nu leven, de consumptiemaatschappij, nog accepteren? Zouden ze beslissingen op politiek en economisch terrein nog goedkeuren die hun kinderen een hel bezorgen, een hel waar alles wat leeft en bloeit met de ondergang bedreigd wordt?
Als we dit alles nu kunnen overdenken zijn we dan niet misdadig bezig als we wegkijken, we ontkennen en de oorzaken van dit al niet wensen te benoemen en het zelfs omschrijven als een zegen voor de mensheid, het kapitalisme met al zijn derivaten, de wapenindustrie voorop, met als goede tweede het transport? Steeds meer energie, tot alles uitgeput en vernietigd is. Energie uit kolen, atoomenergie, maar ook uit wind of zonne-energie, onder de huidige economische voorwaarden maakt dat principieel geen enkel verschil. Ook dat weten we, als we niet wegkijken. Waarom doen we dat dan?
Het is voor mij de cruciale vraag waarop alsmaar geen antwoord komt. We zijn toch niet in commissie gek geworden of verslaafd? Waarom gebeurt dit alles in z.g. vrijheid dan? Hebben we ons ooit kunnen uitspreken over het feit dat praktisch alle goederen die geproduceerd worden, gewenst of niet, ingebouwde slijtage hebben? Dat voedsel en drank wegwerpproducten zijn, onze melk over niet al te lange tijd uit China komt en het veevoeder reeds uit Zuid-Amerika? Is dat zinvolle, rationele economie in dienst van ons allen?
Als je het plaatje, hoe alles reilt en zeilt plus de geldstromen, de speculatie, noem maar op, die er mee gemoeid zijn, zou voorleggen aan mensen die met onze wijze van leven nog niet in contact waren gekomen, zouden we inderdaad voor gek verklaard worden. Is dat leven? Steeds op jacht naar nutteloze goederen, steeds beducht om geld, jaar in, jaar uit zinloze zaken verrichten (voor het vuile werk is er een simpele oplossing, loonslaven uit den vreemde) en het trappen tegen een bal als de hoogste vorm van cultuur beschouwen.
Toch gaat deze machinerie verder, niemand is van zins ze te willen stoppen. Money, money, money lijkt de enige drijfveer te zijn en hun acolieten heffen steeds weer een lofgezang aan over de weldaden die het brengt: voorspoed, vrede en vrijheid. Wat willen we nog meer?
Wat eraan vooraf ging: Twitter
Leo Lewin @leolewin
Als antwoord op @Tibaert
Hartelijk dank voor de vriendelijke uitnodiging een bijdrage aan je weblog te leveren. Ik zal er geen gebruik van maken. Ik ben te oud om door hoepels te springen, geen gezicht ook. Twittero ergo sum. Maar ik wil met liefde en plezier ingaan op de punten die je aanroert. 1/6
Over haat gesproken: ik tref daarvan royale doses aan in jouw teksten. Een van mijn aangeboren gebreken is dat ik geen talent heb voor haat. Ik verafschuw bepaalde opvattingen en daden maar ik haat geen mens. Voor andermans haat ben ik allergisch. 2/6
Kritiek is goed, op alles en iedereen, wel graag zakelijk en niet persoonsgericht, zolang die kritiek niet gericht is op of leidt tot ondermijning van de rechtsstaat. 3/6
Zakelijke kritiek op het beleid en het handelen van Monsanto/Bayer is prima. Zodra die kritiek neerkomt op een aanval op de integriteit van mensen, ben je mij kwijt. Het gaat hier om grote ondernemingen die opereren binnen de grenzen van het recht. 4/6
Als ik Greepeace een terreurorganisatie heb genoemd, was dat een hyperbool, te zwaar aangezet. Feit is dat Greenpeace zich standaard bedient van methoden op over de grenzen van het recht. Greenpeace probeert af te dwingen wat het niet op democratische wijze kan verkrijgen. 5/6
Een relatie tussen de gereguleerde productie in vrije op winst gerichte particuliere ondernemingen en fascisme is mij onbekend. Daar heb ik dus niets over te melden. 6/6
Om op dergelijke uitspraken nog rechtstreeks te reageren is volstrekt zinloos, zeker als geopend wordt met “haat”. Als je de 80 gepasseerd bent en dergelijke begrippen durft te hanteren tegen een leeftijdgenoot die z’n nek uitsteekt is er werkelijk iets grondig mis. Persoonsgericht, ook dat nog. Tja, zo schermen mensen zich af die meer zijn dan simpele meelopers, profiteurs of wat ook. Zij voeren propaganda, ze weten wat framen is, onderbouwen hun begrippenkader niet en ontkennen overduidelijke feiten. Ze doen het op een ogenschijnlijk beschaafde manier. Ze walgen van fascisme, zoals zij dat zien, gepersonifieerd door raddraaiers, maar maken er een onmisbaar onderdeel van uit. In machinetermen, ze zijn de smeerolie voor het systeem.
Uitgelichte afbeelding: bron
