Zou u kunnen leven met de gedachte dat je iemand in zijn integriteit hebt aangetast, een bijdrage hebt geleverd om hem of haar monddood te maken en tot onpersoon, het leven niet waard, te verklaren? Dat je willens en wetens op de ingeslagen weg voort gaat, terwijl je weet hoe moeilijk het is de aangerichte schade te herstellen, zeker via internet? Dat alles in het bewustzijn dat het niet om één persoon gaat maar ook over zijn familie en vrienden, de relaties op internet niet te vergeten. Ik zou me kapot schamen. Fascisten hebben daar kennelijk geen last van, schorem en bekrompen burgers ook niet.