Niet voor rede vatbaar, slechts het eigen gelijk, de vooringenomenheid geldt. In een paar woorden samengevat wat mijn ervaringen zijn op internet. Met werkelijk alle middelen wordt die instelling doorgezet. Wat ik me afvraag is of die mentaliteit een afspiegeling vormt van wat in de maatschappij plaatsvindt. Onderzoek lijkt me dringend gewenst.
Tegensturen is onmogelijk, je afzijdig houden ook. Informeren, een discussie proberen op gang te brengen lijkt wel de grootste zonde. Propaganda alom, van links tot rechts, met schunnige vergelijkingen en alles in zwart-wit perspectief. Ga er maar aanstaan al dat spul te ontzenuwen, uit elkaar te rafelen. Je hebt er een dagtaak aan en wie bereik je uiteindelijk? De onverlaten gaan ondertussen verder met het reproduceren van de meest baarlijke nonsens en leugens, als het maar hun goede zaak dient en niets is zo makkelijk om de boodschapper uit te schakelen dan door hem verdacht te maken. Op dat gebied kan ik mijn zegeningen wel tellen.
Wat wil ik zelf? Mensen deelgenoot maken van zaken die mij bezighouden, die ik mooi vind of de moeite waard. Zaken waar ik achter kan staan. Op die manier kost het mij niet al te veel energie en ik ben minder aantastbaar. Dagelijks in de weer zijn met onverlaten is een val gebleken. Het trekt steeds grotere kringen en de dader van al dat fraais ligt op het kerkhof als je niet oppast en de voorgeschiedenis constant herhaald, zoals die van de voor mij gebleken een van de meest kwalijke figuren op Twitter, een oud-wethouder van Amsterdam.
Vandaag een mooi voorbeeld van wat ik eigenlijk wil. De heruitzending van een radioprogramma van anderhalf jaar geleden in dit geval. Het handelt over de koran. Neem er kennis van. Als zo vaak denk ik dan, diegenen die niet op de aangereikte stof wensen in te gaan verliezen het recht van spreken.
Tot een beter begrip: een radioprogramma uit 2012.
Uitgelichte afbeelding: bron
