Muhammad Ali: ‘What’s My Name?’
Jur Kuipers
Mooie video…
Heb de belangrijkste overwinningen van Muhammad Ali life op TV gezien.
Mijn vader haalde mij van bed om samen met hem Ali te zien boksen.
Was nog jong… ben van 1960…
Geweldig te zien hoe deze reus om zijn tegenstander heen danste.
Zijn razendsnelle bewegingen.
Nooit zoiets gezien.
Ali was declared the winner in that fight and retained the world title.
(John Rooney/Associated Press)
Ali weigerde naar Vietnam te gaan om daar voor de V.S. te vechten.
“I Ain’t Got No Quarrel With The VietCong…
No VietCong Ever Called Me Nigger”
Aanvankelijk leek het een maniertje om eronderuit te komen (wat het vermoed ik ook was), – maar in zijn leven daarna bleek onder de dikke laag van arrogantie zowaar een vredesactivist te zitten.
Hij zette zich in 2011 actief in voor de vrijlating van gearresteerde lifters in Iran, wilde zelfs dat land reizen, maar zijn slechte gezondheid weerhield hem.
Hij was geschokt wat Andres Breivik had aangericht en schreef een open brief aan de Noorse bevolking om zijn medeleven te uiten.
Ook snapte hij niet dat terroristen uit naam van Islam vreselijke aanslagen pleegden, – in zijn ogen is Islam een vreedzaam geloof.
In 2015 bemoeide hij zich nog met de vrijlating van Iraans/Amerikaanse journalist van The Washington Post, Jason Rezaian, die door het Iraanse regime gevangen werd gehouden en liet zich afkeurend uit over de wijze waarop Donald Trump zich uitlaat over Moslims.
Muhammad Ali: I’d go to Iran to free U.S. hikers – CBS News
Muhammad Ali expresses sorrow, hope, in letter to people of Norway
Statement By Muhammad Ali on Jason Rezaian, Washington Post Reporter Held in Iran
Muhammad Ali Defends Islam After Trump’s Proposal to Bar Foreign Muslims
Ook Bill Siegel’s documentaire “The Trials of Muhammad Ali” uit 2013 hielp mee mijn beeld van Ali te nuanceren.
Ali bokste veel te lang door.
Zeker 10 jaar te lang.
Het kostte hem zijn gezondheid.
Hoewel ik Ali met plezier heb zien boksen vind ik boksen nu geen sport meer.
Het is een ongezonde wrede activiteit met de bedoeling de tegenstander letterlijk de vernieling in te jagen.
Ik wil er nu niet meer naar kijken.
Maar goed…
Wat blijft zijn de herinneringen.
Samen met mijn wijlen vader kijkend naar de zwart-wit buis en de opwinding om Ali te zien winnen.
Muhammad Ali was “The Greatest”.
(Stephen J. Cohen / Getty Images)
