Het moeilijkste aan het Maastrichts is het verschijnsel ‘toon’: soms worden beklemtoonde klinkers met een opvallende, afwijkende intonatie uitgesproken: wat langer en wat hoger. Dat is de zogeheten sleeptoon.
Ut Mestreechs is ‘ne zeute taol, begrèp g’r?

Lees meer Taal, geen täölke