Fascisme in Nederland? Begin er niet over, want onmiddellijk krijg je te horen, we zijn toch geen nazi’s? Hoe komt dat toch? Het zou goed zijn eens het oor te luisteren te leggen bij onze Oosterburen tot 1989 zelfs verdeeld over twee staten met verschillende ideologieën, zeer verrijkend voor het wetenschappelijk en politiek debat. Daar kom je niet ver door slechts met het vingertje wijzen van die deugt niet, een overbekende reflex in ons land.
Materiaal van vier jaar geleden. De bijbehorende teksten zijn weg. Daar heeft, zoals ik het nu zie, regelrecht gajes voor gezorgd. U weet toch wel dat er mensen zijn die denken zelf rechtertje te mogen spelen? Die lak hebben aan andermans opinie?
Natuurlijk komt woede in je omhoog, als je ziet wat ze aanrichten. Het enige dat ik hier tegen kan inbrengen is dat we allemaal, zonder enige uitzondering, uit hetzelfde hout gesneden zijn en dat het afhankelijk van omstandigheden zo of zo kan uitpakken. Ga je hieraan voorbij, ben je geen haar beter dan de mensen die je zegt te verfoeien.
Wat onverlaten aanrichten, hoe ze liegen en bedriegen kan ik makkelijk achteroverleunend laten zien. Het blijkt te werken als een rode lap op een stier. Op deze wijze hoop ik dan weer een beetje duidelijk te maken hoe fascisme werkt en hoe fascisten succes kunnen boeken.
Bij dit alles blijf ik bij mijn stelling, kom maar op met bewijzen, we leven immers nog in een rechtstaat.
Uitgelichte afbeelding: Monif Ajaj – bron
Bron screenshots: Der Standard (Oostenrijk) – april 2013
