Péter Korniss: In old age (1977)
jur kuipers
Ooit dacht ik dat het goed zou zijn mijn website te gebruiken als zeepkist.
Mijn mening geven.
Maar wie ben ik…
Bovendien…
Ben geen mensenvriend.
Mijn geloof in onze soort is reeds lang geleden verdwenen.
De mensheid is de meest destructieve kracht op de planeet.
Een plaag.
Een abominatie.
Doorgeschoten apen.
Compleet uit de hand gelopen.
Rutger Bregman’s bekendste boek heeft de titel “De meeste mensen deugen”.
Tja…
Hij had er een komma achter moeten zetten met daar achter “maar de mensen die NIET deugen verpesten het voor de rest”
Bovendien: dat antropocentrische denken van die man bevalt me niet.
Steven Pinker, ook al zo’n buitengewoon intelligente en intellectuele man, verspreid eveneens de gotspe dat de mensheid geweldig is.
Klopt niks van.
Wij als doorgeschoten apen zorgen voor de grootste massa-extinctie sinds een meteoriet ruim 65 miljoen jaar geleden een groot deel van het leven op Aarde verwoestte.
Ben blij dat ik geen publieke functie heb en VOORAL dat ik niet op sociale media zit, het riool van het internet.
Mensen zijn tribale wezens.
“Wij-en-Zij”
Komt niks goeds van.
(Moet ineens denken aan dat nummer “Us and Them” op “Dark Side Of The Moon” van Pink Floyd…).
Één troost…
Eens zal de mens van verdwijnen.
Het leven op Aarde gaat gewoon door.
Hoe dan ook.
Ik beperk me tot mijn kleine kennissenkring.
Niet teveel ambities hebben…
…En mezelf een spiegel voorhouden…
Want ook ik ben mens…
Carpe diem.
