Yakov Chernikhov, Fundamentals of Contemporary Architecture (1930)
Deze week viel een documentaire te zien op Arte, ”Les mâles en péril”, over de invloed van chemische stoffen op de hormonale werking bij mens en dier. Ze is drastisch en dramatisch, werd gemeld. PCBʼs, pesticiden, phthalaten, kortom zoʼn 30.000 chemische verbindingen worden op de samenleving los gelaten.
Duitse versie: 1, 2, 3, 4, 5, 6
Inmiddels is vast te komen staan dat ze niet alleen de kwaliteit van het sperma aantasten, maar ook veroorzakers zijn van afbraak van het immuunsysteem, kankerverwekkend zijn en diabetes veroorzaken. Ze zitten in de voedselketen, in cosmetische producten, in de beschermlaag van conservenblikken, in babyflesjes.
In Denemarken worden inmiddels vrouwen die in verwachting zijn gewaarschuwd tegen het gebruik van cosmetica.
Het dappere Europa neemt als eerste in de wereld een maatregel aan die de betrokken industrie verplicht aan te tonen dat op de markt gebrachte producten geen risico vormen. Met dank aan de chemische lobby wordt meteen deze maatregel weer onderuit gehaald. Vanuit deze hoek worden, uiteraard ook alle onderzoeksresultaten, met een negatief effect voor hun handel, als onwetenschappelijk afgedaan. En dan te weten dat er door gebrek aan geld en middelen nauwelijks onderzoek gedaan kan worden naar de werking tussen de diverse stoffen, die in ons lichaam terecht komen. Of zoals een onderzoekster in het programma zei: “Bij ons is 0+0+0 zeven”.
Je kunt dus rustig stellen dat, zolang het gaat om poen versus leven, de poen wint. Met dank aan de overheid. Als ik wil roken, doe ik dat. Dat is een eigen keuze. Bij voedsel, drank, gebruiksvoorwerpen, cosmetica mag en moet gegarandeerd zijn dat deze geen stoffen bevatten die de gezondheid aantasten. En zeker geen producten uit de petrochemische industrie, uiteindelijk slechts afval van de verwerking van olie tot brandstof. De brandstof overigens die werkelijk helpt onze luchtwegen te vergiftigen.
Uitgelichte afbeelding: Yakov Chernikhov – bron
