Emile Savitry: Dans un bar de Pigalle, Paris (1938)
“Al dan niet geslaagde zelfmoordpogingen onder vluchtelingen zijn al jaren schering en inslag; vanwaar de ophef nu? Verdacht, zoals zoveel… “
Aan het woord iemand die mij verdacht maakt waar het maar kan. Hij verdenkt me van louche zaken zonder een spoortje bewijs. Hij kadert me als een antisemiet bijvoorbeeld. Dat treft, de Roomse Kerk heeft de jaarlijkse Dag van het Jodendom vastgesteld op 17 januari, dat was gisteren dus. Daar sta je dan, Roomse jongen zijnde met joodse familie. Lijd ik aan joodse zelfhaat, heb ik een oorlogstrauma, ben ik uitschot erger dan chemisch afval? Werk ik daarom voor de dienst omdat ik zo minderwaardig ben, chantabel? Ja, ik stel niets voor, werd al snel in zijn kring geconcludeerd.
Inmiddels schijnt er ergens een dik dossier over me op een Amsterdams politiebureau te liggen en is een advocate in de arm genomen die in Maastricht doceert. De bewijslast tegen mij heeft overstelpende proporties aangenomen. Ze begon met een dik dossier, wel twee Leitz ordners vol als ik me goed herinner, van Alexandra Strieker, vanwege hacken en het verspreiden van persoonsgegevens. Daarbij voegde zich iemand die iets met bewaking en journalistiek uitstaande heeft en vertrouwd is bij het Gerechtshof in Den Bosch. Peter Anshof is zijn naam. Ook zijn belaagster Eveline van Donkelaar voegde zich in het rijtje aanklagers, uiteraard wederom met een dik dossier. Ik heb het mogen zien. En nu dus André de Raaij.
Het vervelende, ik wil niet al te veel tijd besteden aan internet. Twitter berichten programmeer ik grotendeels in, maar ik moet noodgedwongen vanwege mogelijke strafrechtelijke vervolging wel een beetje bijhouden wat m.n. laatstgenoemde te melden heeft. En ja, ik moet met hem instemmen, al dan niet geslaagde zelfmoordpogingen onder vluchtelingen zijn al jaren schering en inslag; vanwaar de ophef nu?
Verdacht, zoals zoveel… Niet alleen die zelfmoorden, maar ook die brand op Schiphol hoort tot een welhaast miserabele instelling t.o.v. vreemdelingen in deze Bataafse Rivierendelta.
Verdacht, zoals zoveel… Zegt De Raaij. Dat klopt en wat nog treuriger is, over heel veel wordt gezwegen als het niet geïnstrumentaliseerd kan worden voor propaganda doelen of uit eigenbelang. Zo handelen mensen als die De Raaij, in het klein, in het geniep, ik kan er prachtige staaltjes van laten zien, en in het groot een Leider. Hebt u Wilders wel eens gehoord over NSA schandalen om een niet toevallige dwarsstraat te noemen?
Ja, er valt veel verdacht te maken, het is o zo makkelijk. Wie speel je ermee in de kaart? Toets, zou ik u op het hart willen drukken, hetgeen mensen beweren ook aan hetgeen waarover ze zwijgen. Pas die benadering ook bij de media toe, dan kom je al een heel end zonder verdacht te hoeven maken.
Debussy
Quatuor op.10 (Assez vif et bien rythmé)
Quatuor Juilliard (Sony)
Foto’s: Emile Savitry – bron en info – info
Muziek: Diapason – 2019-04