Henry B. Goodwin: Theberton (1912)
Na ruim vijf jaar activiteit op Twitter heb ik alles wat m.b.t. Tibaert op internet te vinden is ondergebracht in een archief. Twee weken werk maar die verdienen zich ruimschoots terug. Eerlijkheid, openheid, betrouwbaarheid blijft m’n devies. Het is zelfs een voorwaarde om dit werk vol te houden, laten zien hoe snel mensen verleid worden tot simpele denkwijzen in zwart-wit, hoe goedgelovig ze zijn en hoe makkelijk valse profeten hen een oor aan weten te naaien. Door een beetje als etnoloog te werk te gaan komt veel boven tafel. Schijn bedriegt, een waarheid als een koe.
Vele pogingen zijn ondernomen mij dit werk onmogelijk te maken. De meest infame vind ik nog steeds het rapporteren van kwalijke praktijken zoals het verspreiden van smaad en laster, het bedreigen, het plegen van bedrog, het bestoken met fake accounts, het stalken, te vertalen als zijnde een hetze, een vete. Niets is minder waar. De poppetjes die een rol vervullen staan symbolisch voor vele anderen, van gelijke aard. Dat ze met naam en toenaam vermeld worden is om tweeërlei reden van belang: de verifieerbaarheid van wat ze te melden hebben en de strafbaarheid van hun handelen.
Een voorbeeld uit de journalistieke praktijk gaf Martijn de Koning op zijn weblog: Eén van wie? – Drie jaar lang undercover bij Nederlandse burgers. Met oneigenlijke middelen en verkeerde premissen de “waarheid” boven tafel trachten te halen maakt je onwaarachtig en hoogst onbetrouwbaar. Blikvernauwing, geen wetenschappelijk onderzoek, niets van dit al. Waarschijnlijk is deze werkwijze schering en inslag bij het Nederlandse journaille. De weerspiegeling van deze praktijk zien we terug bij de “sociale media”. Het is zo, want… Wat dan volgt stemt droef.
Zo ook in het geval Tibaert. Je kunt overeind blijven door je niet te laten meeslepen in het spel van wantrouwen zaaien, het hanteren van fake accounts en alle mogelijke spelletjes van leugen en bedrog. Want ja, ranzige figuren duiken overal op, wie moet je nog geloven, in de Schilderswijk of op internet? Aan de vooravond van gebeurtenissen welke o.a. uitgedraaid zijn op een soap van linkse lieden die niet onderdoen voor de rechtse kameraden als het op lasteren, dreigen en het beroven van eer en goede naam aankomt, zond ik deze RT door van mijn vriend èn kompas op Twitter:
Kes behoort tot het legertje door en door betrouwbare mensen op internet, recht door zee, geen fratsen en flauwekul. Iemand die weet uit welke hoek het gevaar voor de samenleving dreigt en z’n reacties moet bekopen met praktijken als bij Tibaert. In het stukje waar Kes naar verwijst doet Jeroen van den Heuvel een alleraardigst voorstel. De rabiate kliek in beeld brengen middels fake accounts. Vermoedelijk was hij geïnspireerd door het beroemd-beruchte lijstje op m’n blog. Maar kun je wel middels een fake account ranzige figuren trekken en ontmaskeren? Verder, hoe verantwoord je de naamsvermeldingen die op die fake inhaken? Denk er even over door en u merkt dat het boemerang effect niet ver weg is.
Voor mij is natuurlijk de grap dat Jeroen met z’n Krapuul familie volledig op hun bek gingen met het Demmink-Sjaakie verhaal en met de info van een hoogst betrouwbare zegsvrouw uit Maastricht, die een Spaanse editie van Krapuul zou gaan verzorgen. Het mooiste van al, dit volk omarmde met graagte de “rabiaatbruine ranzige figuren” toen het te pas kwam. Hoe ik dit al in beeld heb kunnen brengen? Door gewoon open en bloot verder te gaan. Nee, fake ben ik niet…. De fakes aan mij gericht zijn wel talrijk, overwegend van rabiaatbruine signatuur. Al die fakes ga ik nog een kaart brengen, niet voor het nageslacht, maar voor justitie.
ps
Spaans… André begreep een grapje niet:
Alphonse Scaf Vervalsen? Arnold toch…;-) http://ow.ly/orLnTWaarlijk#pvv niveau: RT @onedinline2010: De mislukte (cont) http://tl.gd/n_1rm78l1
Het liegt er niet om. Mislukte soepkip, vervalsen… Ja, die Sjaakie is voor hem toch de meest betrouwbare tipgeefster gebleken en gebleven.
Uitgelicht: Henry B. Goodwin
