Een goede raad zal ik maar opvolgen, van uitstel komt afstel. Boter bij de vis, zoals het hoort. Wat zijn Bataven toch wijs.
Hebben we in haar geval te maken met echt blond, blank? Of aangepast, zeg maar volgens de Wilders methode? Ze richt zich aan “witte mensen” (clowns?) en ze wil een gesprek, niet zomaar eentje, maar over grote schanddaden.
Witte mensen, ik wil jullie even hier hebben voor een gesprek over herinneren en vergeten en misdaden uit het verleden. Kom eens?
68 antwoorden 29 retweets 56 vind-ik-leuks
Ze licht toe…
Als je er op staat om jezelf blank te noemen mag je ook komen. Juist komen, ik denk dat je dan nog wat op te steken hebt.
Historisch gezien hebben wij witte mensen natuurlijk nogal wat op de kerfstok. Holocaust. Tot slavernij dwingen. Sterilisatie gehandicapten
Nee, wees maar niet bang. Dit draadje is niet bedoeld om onszelf collectief te haten. We zijn individuen die liefhebben en vrezen.
Tegelijk zijn er van onze misdaden nog sporen die mensen elke dag pijn doen. Nakomelingen van tot slaaf gemaakten zijn bv slechter af
Of praat eens open met een nakomeling van iemand die ondergedoken heeft gezeten. Zoiets heeft een lange, pijnlijke staart.
Juist voor gemeenschappen die leven in de maatschappij die ooit dat onrecht heeft gecreëerd, zijn vrijplaatsen voor herinnering noodzakelijk
Vrijplaatsen voor herinnering dienen twee doelen: reflectie voor de nakomelingen van de slachtoffers, en schuldbewustzijn van het land.
Die reflectie op wat je zelf fout hebt gedaan als land dient om te voorkomen dat je zoiets nog eens doet, en als erkenning voor slachtoffers
Turkije erkent de Armeense genocide niet, en wij de genocide Atjeh niet, etcetera. Dat is al misdadig op zich.
Niet omdat er één Armeniër levend wordt als Erdogan zou zeggen: dit was genocide, fout. Maar omdat erkenning wat betekent voor nabestaanden
Over erkenning wordt vaak gezegd: het gaat om geld. Maar geld is niks vergeleken bij het leed dat wij als land in Atjeh hebben veroorzaakt.
Een vergelijking met een vriend uit de Oekraïene en de dwang van de herinnering door de Sovjets dringt zich sterk op. Hij is Joods.
Noemt zich Yesroel, maar hij heeft een superrussisch klinkende officiële naam, om te voorkomen dat zijn Joods zijn ‘m in de problemen bracht
In de Oekraïne zijn veel slachtoffers gevallen tijdens de tweede wereldoorlog (en daarvoor en daarna, maar daar gaat het nu niet over)
Yesroel vertelde dat het verboden was om de Joodse slachtoffers van de holocaust te herdenken. Er waren immers nog meer slachtoffers.
(historici, ik heb dit trouwens niet gecheckt, maar ik heb het gehoord van veel Joodse toenmalige inwoners van de USSR en het Oostblok)
Het herdenken van Joodse slachtoffers werd in de USSR als niet nuttig gezien, immers was iedereen die had geleden slachtoffer.
Zo werd de herdenking van het ergste wat je je kunt indenken – je familie als beesten afgeslacht om hun ras – van je afgenomen. Leef je in!
Het meest misdadige is dat de herinnering aan misdaden tegen de eigen groep wordt afgepakt door de groep die het x generaties geleden beging
Je eigen pijn, je eigen boosheid over de misdaden, wordt een vehikel van de staat met een politiek doel, en dat doel is niet ervan te leren
Hou die gedachte even vast, witte medemens, en lees dan dit artikel over het slavernijmuseum.
[Dan kan het slavernij-] “…museum het perfecte gereedschap worden om de mensen meer met elkaar te verbinden”
“Bijna iedereen heeft daders en slachtoffers als voorouders”, echt, hoe durf je jezelf andermans leed zo toe te eigenen.
Zoals de meeste recente genocides zat er een heel systeem aan vast dat de ander minderwaardig maakte, niet menselijk, voorwerpen of dieren
Elk genocidemuseum erkent dat, en dat is ook de grote terechte j’accuse van herdenkingen: erken het, en nooit meer doen.
Wij, witte Nederlanders, hebben natuurlijk ook leed meegemaakt, maar niet omdat we wit zijn. En we hebben eigen herdenkplaatsen.
Tot een gesprek kwam het verder niet en ze beëindigt haar litanie met deze reactie:
Het is een construct, geen biologische determinatie
Een dag later lees ik o.a. dit:
Ik ga iedereen die boos wordt omdat hij wit wordt genoemd, voortaan “beroepsblanke” noemen.
23 antwoorden 6 retweets 51 vind-ik-leuks
Met goede bedoelingen en morele peptalk wordt vaak de boel verziekt. De werkelijkheid wordt aan het zicht onttrokken, de drijfveren die tot het beschreven onheil hebben gevoerd worden zelfs in aanzet niet genoemd. De eigen superioriteit is buiten elke twijfel verheven.
Elke tweet van Noor toont haar onbegrip aan voor historische mechanismen, economisch, politiek, ideologisch. Plaats je de schanddaden niet in die context dan is het middel (hier “herdenken”) erger dan de kwaal. Terzijde, niemand kun je dwingen ergens kennis van te nemen, laat staan te herdenken. Of anders gesteld, zwart-wit denken brengt ons niet verder en schept de voedingsbodem voor nieuw onheil.
Uitgelichte foto: bron
