Al jaren vraag ik me af waarom iemand die in de hulpverlening zegt actief te zijn geweest (of nog is), van zichzelf zegt dat ze volksvertegenwoordiger is geweest en zich bovenal afficheert als activiste, zelfs in de Nevada woestijn gaat demonstreren tegen drones, zo weinig mededeelzaam is over die activiteiten en nog belangrijker, ze de inzet bij anderen niet onderkent en ze letterlijk kapot maakt. Ze deed dit richting mij in samenwerking o.a. met iemand die zich manifesteert als zorgzame verpleegster. Zeer merkwaardig, zeer dubieus ook om niet te zeggen hoogst kwalijk, een dergelijke praktijk. Wat zegt dat over hun optiek?
Een van mijn berichten die door haar verdwenen zijn betroffen een lieve vrouw. Een beetje haar wedervaren met mannen en kinderen, leerzaam om vooral te laten zien dat iedereen worstelt met groot en klein verdriet en alle problemen die daaruit voortkomen. Ze schreef me:
Nou, dit is echt in vogelvlucht wel ongeveer mijn verhaal, er zijn nog meer dingen die er toe doen, (zoals in elkaar geslagen worden door de broer van….), maar ik vind dit voor even genoeg.
Met dit verhaal mag je doen wat je wil… Laat je niet gek maken door twitteraars die niet goed snik zijn.
Wat is er nu raar aan mijn verhaal? Kan toch iedereen overkomen? Dus bij deze, je mag me citeren, m’n verhaal vertellen of iets gebruiken; laat ’t me alleen wel even weten Verder mag je me alles vragen, en je krijgt een eerlijk antwoord! Het verhaal is goed genoeg voor nu maar niet compleet.
Als ik dit teruglees en zie waar die hulpverleenster in het virtuele wereldje mee bezig is ga je je vele zaken afvragen. Op de eerste plaats wel, waarom is ze überhaupt actief op internet, wie is ermee gebaat? Als je dan dit bericht terugleest: Berichtgeving om van te smullen, en je weet dat ze twee weken later mijn weblogs deed verdwijnen, wat ze reuze plezant vond, dan denk ik dat er echt iets mis is met onze samenleving. Een asociale opstelling wordt dubbel en dik beloond en iemand die oprecht door het leven wenst te gaan wordt bedrogen en tot schande gemaakt.
Hoogst opmerkelijk ook, uit haar kring heb ik nog nooit een concrete vraag gekregen over mijn activiteiten. Waarom begrijpen deze mensen niet dat elke persoon een verrijking kan zijn als je hem of haar in zijn waarde laat? Dat je zelfs van de meest afstotelijke figuren nog iets kan leren, op de eerste plaats over jezelf? In ieder geval hebben zij me veel inzicht gegeven over de autoritaire, tot fascisme neigende persoonlijkheid. Dat is mooi meegenomen, zeker in deze tijd. Orde moet heersen en regeltjes dienen opgevolgd te worden. Daar is de mensheid bij gebaat en dat is de opdracht die ze tijdens hun opleiding hebben meegekregen. Hulpverlening als methodiek tot aanpassing, is de verklaring. Social engineering.
Uitgelichte foto: Jan Ung – bron
