Aandacht voor het onbekende, het zou de essentie van onze media moeten zijn. Loskomen van vastgeroeste ideeën en vooroordelen. De fantasie prikkelen. Het gebeurt zelden. In het programma van Philippe Lefait en Thérèse Lombard “des mots de minuit” op France 2 wel, tientallen jaren lang. Op internet is nog het een en ander terug te vinden, zoals een gesprek met de Egyptische schrijver Albert Cossery en Olivier Py.
Om Cossery nader te leren kennen vooraf een beschouwing van Katja Feremans. Aansluitend de bewuste uitzending. Meer over het werk van Olivier Py een ander maal, met o.a. een registratie van “Tristan und Isolde” onder zijn regie opgevoerd in Genève.
Katja Feremans
Dat ledigheid des duivels oorkussen is, daarmee moest je bij Albert Cossery (1913-2008) niet komen aanzetten. De in Parijs wonende Egyptische schrijver was immers een groot voorstander van nietsdoen, tenminste als dat niksen welbesteed was. Daarmee bedoelde hij dat het moest stemmen tot nadenken. Levenskunst ging voor hem namelijk hand in hand met reflectie en spirituele ontwikkeling. Een veelschrijver was Albert Cossery dan ook niet. In zestig jaar tijd heeft hij een verhalenbundel en zeven romans uitgebracht. In interviews gaf hij geregeld aan dat hij bovendien telkens hetzelfde boek schreef, omdat elk van zijn romans een weerspiegeling is van zijn al vroeg uitgekristalliseerde wereldbeeld. De kern daarvan is dat een mens ambitie, materiële behoeften en werken in loondienst best afzweert, want dat alles maakt hem slechts tot een slaaf onder de slaven alsook tot een speelbal van de hebzucht van rijke bedrijfsmagnaten en een politieke klasse die slechts de elite beschermt.
Albert Cossery situeert zijn romans tegen de achtergrond van Egyptische huis- en straattaferelen. De mechanismen van uitbuiting en armoede, die hij kleurrijk onder woorden brengt, zijn echter universeel. Humor, bijtende spot en ironie typeren zijn personages die met pit en branie de pannen van het dak spelen in zijn beeldende proza. De luiaards in de vruchtbare vallei, zijn tweede roman, voltooide hij in 1947. De verheerlijking van het nietsdoen, zoals hij die van jongs af aan meekreeg in zijn eigen familie, heeft hij in dit boek tot het absurde doorgedreven. In dit artikel laten we je nader kennismaken met de onthechte schrijver, die vol overgave het genot van de ledigheid bezong.
Lees hier verder…
L’écrivain Albert Cossery et Olivier Py: mendiants et orgueilleux! #28
Uitgelicht: bron
