Jur Kuipers
Vrienden stapt gerust aan wal
Hier is ‘t eind van uw gevaren
Niet het overgindsche dal
Zal ons rust nog kommer baren
Geen Mozes of een Jezus leer,
Moet nog u d’ ogen blinden
Geen geloof, maar weten meer
Moet het maar zijn, mijn vrinden
Zoo ben ik heen gegaan
Op wetenschap vertrouwen
Niet om weder op te staan
Daarop vergeefsch zij bouwen
Want de mensch is geheel
Stof.
Het instralen door Jomanda, de Biostabil van Bruno Santanera, het slikken van homeopathische drankjes…
BRUNO LAAT NA 20 JAAR ZIJN BIOSTABIL NOG NIET LOS. ‘ALS DIE NIET KAPOT WAS GEMAAKT, DAN VOETBALDE FC GRONINGEN MET SANTANERA OP HET SHIRT’
Ooit stonden de kranten bol van Bruno Santanera, de Italiaan die met zijn gezin neerstreek in Godlinze. Hoe is het nu met de geestelijk vader van de omstreden hanger, de BioStabil?
Marijke Brouwer
Hij is de gelukkigste man van de wereld, zegt Bruno Santanera (85), want hij heeft altijd zijn familie om zich heen. Elke zondagochtend om 10 uur komen zijn vijf kinderen met hun kinderen koffiedrinken bij hem en zijn vrouw Ina (80) in hun optrekje aan de rand van Godlinze.
Een lange reis is dat niet voor zijn kinderen.
Waar Bruno senior in zijn jonge jaren Turijn verliet omdat hij in Amsterdam een Nederlands meisje had ontmoet met wie hij inmiddels 61 jaar getrouwd is, zijn z’n kinderen honkvaster.
Ze wonen allemaal in Godlinze. De oudste is Bruno (60), gevolgd door Oreste (59), Stellina (57), Roberto (53) en Renato (51). Ze timmeren in het dorp aan de weg als ondernemers in sanitair en keukens, werken in de bouw en Roberto drijft er in de weekenden zijn restaurant.
‘De BioStabil, met een hoofdletter B en een hoofdletter S, zoals mijn initialen’
Santanera zegt dat hij nóg gelukkiger had kunnen zijn. Dat zit hem, zegt hij, in het grote onrecht dat hem vanaf 2004 is aangedaan door het tv-programma Radar. Dat trok de werking van Santanera’s magnetische hanger, de BioStabil 2000, ernstig in twijfel. Radar noemde het een wonderhanger en schaarde het onder kwakzalverij.
,,Miljoenen mensen hebben door Radar geen BioStabil kunnen krijgen en kampen nu nog steeds met allerhande kwalen’’, zegt Santanera. ,,De BioStabil, met een hoofdletter B en een hoofdletter S zoals mijn initialen, is een bliksemafleider van de spanning van de mens. Hij werkt tegen slapeloosheid en eczeem, tegen hoofdpijn en fantoompijn, tegen alles. Ik was nog gelukkiger geweest als ik al die mensen had kunnen helpen. Het welzijn van de mens vind ik belangrijk.’’
Bruno Santanera Godlinze is in 1937 geboren in Turijn. Zijn vader had net als hij een carrosseriebedrijf, tegenwoordig noemt hij zichzelf magnetomineraaltherapeut. Hij verdiepte zich in mineraaltherapie nadat hij van zijn hooikoorts af kwam door mineralen. Hij is 61 jaar getrouwd met Ina. Ze wonen sinds 1969 in Godlinze. Samen hebben ze vijf kinderen.
‘Het kijkersbedrog van de eeuw’
Op deze hete augustusdag heeft hij 6 hangers verkocht. Dat is niks in vergelijking met de topjaren aan het begin van deze eeuw toen er via thuiswinkel Tel Sell op televisie 400 BioStabils per dag over de toonbank gingen.
Sinds 2004 strijdt Santanera tegen Tros Radar, presentatrice Antoinette Hertsenberg en wetenschappers van de TU Delft die zeggen dat de BioStabil niet meer is dan een sieraad. Van genezende werking is geen sprake, menen zij.
Vele rechtszaken verder heeft Santanera zijn gelijk niet gekregen, maar precies deze dag legt hij de laatste hand aan zijn tweede boek over de kwestie die hem al bijna 20 jaar in z’n greep heeft.
Het eerste boek, dat hij ook heeft opgestuurd naar koning Willem-Alexander en koningin Máxima, verscheen vorig jaar. Het heet 8 maart 2004, het kijkersbedrog van de eeuw!
Het nieuwe boek gaat nog wat dieper op de zaken in en geeft een inkijkje in de duizenden bedankbrieven die Santanera ontving van kopers van de BioStabil. Het boek gaat wederom richting het koninklijk paar en draagt als titel Hoe kunt u na het lezen van dit boek de bewijzen nog tegenspreken en ontkennen!
,,Wat vindt u van de titel?’’ vraagt Santanera.
,,Lang?’’, herhaalt hij het antwoord. ,,Hoe had het dan moeten heten?’’
Marmerkoning heeft voor- en tegenstanders in Godlinze
Bruno Santanera. Marmerkoning heette hij al spoedig in Groningen, omdat hij zijn bedrijfspand bekleedde met wit marmer uit Italië en erin handelde.
Zijn oorspronkelijke plan was om in dat pand het carrosseriebedrijf met 60 werknemers dat hij in Amsterdam had opgebouwd te vestigen. Dat mislukte; omdat hij werd tegengewerkt, zegt Santanera die in hongerstaking ging en daarmee in de publiciteit kwam.
Hij gooide het over een andere boeg: hij zette Godlinze op de kaart met zijn marmer, met een horecabedrijf, een beeldenpark, een automuseum en een mineraalmuseum. Die laatste tak van sport leidde uiteindelijk tot de ontwikkeling van de BioStabil 2000.
Bussen vol toeristen kwamen naar het dorpje. ,,Van 1971 tot 1982 zijn er 2,5 miljoen bezoekers geweest’’, zegt Santanera.
Hij had Koningin Juliana in 1969 in de troonrede horen zeggen dat de industrie en het woonklimaat in Noordoost-Groningen, bij de Eemshaven, gestimuleerd moesten worden. Hij nam ter plekke een kijkje en bijna als vanzelf belandde hij in Godlinze. ,,Ik was meteen verkocht. Ik voelde me hier naartoe gestuurd van hogerhand.’’
Niet iedereen in Godlinze was gecharmeerd van de aanwezigheid van de opvallende Italiaan. ,,Het was een gereformeerd dorp, de ene helft was voor ons, de andere helft tegen ons. Het is meer dan 50 jaar geleden dat we hier kwamen hè? De mensen hier hadden nog nooit een tomaat gezien. We zijn gediscrimineerd. ‘Bruno stinkt’ werd er op straat gekalkt’’, zegt zoon Roberto.
Bruno Santanera werd sponsor van de voetbalvereniging. Hij zegt: ,,Als de BioStabil niet kapot was gemaakt, dan had FC Groningen gewoon gevoetbald met Santanera op het shirt.’’
,,Weet je wat het is? Succes is er om gebroken te worden. Uit jaloezie’’, schetst Roberto de situatie.
Soms merkt hij die afgunst ook, zegt hij. Bijvoorbeeld als hij in een van zijn drie Maserati’s of zijn Porsche rijdt.
Muren vol met foto’s
Santanera senior lacht om de vier auto’s van zijn zoon. Hij had er zelf veel meer. ,,Ik reed Amerikanen: Cadillacs, de Lincoln die van Anton Heijboer was geweest, noem maar op. Ik heb de auto van prins Bernhard nog gerepareerd.’’
Nu rijdt hij al zes maanden niet meer. Zijn vrouw pakt hun Lexus als ze boodschappen doet.
Hij klaagt niet over oud zijn, maar hij was het een leven lang gewend om zelf aan het roer te staan. Nu is hij afhankelijk van anderen.
Niet zonder trots kijkt hij om zich heen in zijn kantoor alias woning. De muren hangen vol met krantenartikelen en foto’s met hem in de hoofdrol in zijn jaren van roem. Ook de duizenden bedankbrieven van mensen die baat hebben bij de BioStabil staan er uitgestald.
,,De brieven geven mij leven en de kracht om door te gaan’’, zegt Santanera. ,,De mensen zijn dankbaar dat ze eindelijk af zijn van hun hoofdpijn, reuma, ontstekingen, psoriasis en acne.’’
En nee, zegt hij stellig, de BioStabil is geen wondermiddel. ,,Dat is een belediging. Magnetisme is geen wondermiddel, maar een natuurkundig verschijnsel.’’
Graf in eigen tuin
In 2020 kwam Santanera eens niet in het nieuws met de BioStabil, maar met zijn wens om op zijn eigen erf begraven te worden. Dat is een lange procedure van vergunningen en toestemmingen. Hoe ver het is? Santanera laat zich er niet over uit, het kan hem ook niet zo veel schelen, lijkt het. ,,Ik wil hier niet begraven worden, ik wórd hier begraven’’, zegt hij en wijst naar de achtertuin.
Waarom hij in zijn eigen tuin ten grave gedragen wil worden? Hij heeft ooit een conflict gehad met de begrafenisvereniging van Godlinze en uiteindelijk lijkt het hem het beste om ook na zijn dood eigen baas te zijn. ,,Ik hoor in Godlinze, dat is een boodschap, dat is voorbestemd. Zonder mij was dit een dorpje als Krewerd of Losdorp geweest. Ik heb hier altijd een beschermende hand boven me gevoeld.’’
Bron: DAGBLAD VAN HET NOORDEN – 5 september 2022
Uitgelichte foto: bron
