Er was eens

Wat een dom gezever om zo je verhaal te beginnen: er was eens… Dat is duidelijk verleden tijd. Wat moet je daarmee? Leef nu, verdomme!

Al dat gezeik over toen. Wat heb je eraan om te weten wie Hitler was? De man is dood, allang vergaan en toch worden tv zenders met zijn drek volgespoten, liggen er honderden titels over hem in de boekwinkels en vind je zijn rotzooi op Youtube en sociale media. Zelfs politici hebben het over hem, beschuldigen elkaar over en weer dat ze op hem lijken, of zoiets en die man is hoelang dood, vijfenzeventig jaar? Man, mijn opa stierf korter geleden, maar als iemand het over hem waagt te hebben, sla ik al zijn tanden uit zijn smoel. Gatver, altijd dat gezeur over het verleden.

Ik leef nu nondedju, niet gisteren en al helemaal niet zolang geleden als Asterix en Obelix. Ook zoiets, wat een tijdverspilling om een stel poppetjes te tekenen die de Romeinen nog hebben gekend. Jongens hou toch eens op. Waar is al die achterhaalde onzin allemaal voor nodig?

Ik wil helemaal niet weten wat er voor mij was. Voor mij begint het leven pas nadat ik op de wereld kwam en hoe ik als baby, kleuter of peuter was, daarover moeten mijn ouders me ook niet aan mijn kop zeuren, he. Het gaat om nu. Hoe vaak moet ik dat nog zeggen?

Lering uit de geschiedenis! Pah, het zou wat. Vervelende kost zul je bedoelen. Gezeik over wie, wat, ooit heeft gedaan of gelaten. Wat hebben wij daaraan? Ik was er niet bij en daarom is het niet van belang. Geweest is geweest, zand erover.

He, he, dat heb ik eens even fijn gezegd. Duidelijk? Goed, we hebben het er niet meer over. Gedaan met gelul over het verleden, eens en voorgoed.

Wat zeg je? Als je de geschiedenis vergeet maak je dezelfde fouten? Nou en? Wat dan nog? Dan zijn ze tenminste weer nieuw. Jij valt ook voortdurend in herhaling met je geleuter over vroeger. Mag ik ook wat?

Ik maak trouwens geen fouten, ik leer en als je leert gaan dingen mis, zo leer je. Capice? Wat bedoel je, met dat is toch ook verleden? Man, moet ik je naar het hiernamaals sturen? Ik ben geen verleden! Wat ik gister deed? Dat ben ik toch, nu, zoals ik hier sta? Ik heb alleen wat geleerd.

Geleerd is ook geweest en dus verleden? Slimmerik. Dat zit in mij. Ik heb geleerd en dus blijft het bij me, maakt deel uit van het heden. Niks verleden. Je zoekt het veel te ver. Verleden is wat dood is. Ben ik dood? Nou? Waag het eens.

Ik dacht dat jij slimmer was. Je schrijft boeken, niet? Dan weet je het toch? Boekenschrijvers weten alles, als dat niet zo is, ben je geen goeie. Dan ben je een beunhaas, een lanterfanter die woordjes op papier zet en daarvan zijn er meer dan genoeg. De kranten staan er vol mee.

Of ik wel eens een krant heb gelezen? Natuurlijk niet. Dat is toch ook geweest. Ze kunnen moeilijk schrijven over wat nog moet komen. Allemaal achterhaald. Daar verdoe ik mijn tijd niet mee.

Wat bedoel je, met wat dan wel? Met leven, oen. Ik haal eruit wat erin zit, elke dag. Meiden, drank, drugs…, da’s pas leven. Dat is nog eens wat anders dan dat gezever over vroeger, maar wat weet jij daarvan? Waarover gaat je nieuwe boek trouwens? Wat zeg je? Wel godvernondedju, achterlijk portret. Sta ik hier mijn tijd te verdoen. Over geschiedenis, godbetert…