ZO MAAR WAT LOSSE GEDACHTEN OVER DE OMROEP…
Twee door de commerciële wol geverfde lieden houden het publiek een worst voor. Geen reclame op de ‘publieken’ meer. En het publiek juicht, waarvoor? Bezie het programma-aanbod met dank aan de reclame inkomsten en veel wordt duidelijk. Waar komen de extra financiën in de toekomst vandaan? Van de commerciëlen! Een strikte scheiding? Als voorts gesteld wordt dat (citaat) ‘we moeten accepteren dat er altijd een zekere mate van verspilling in ons bestel is ingebouwd’, komt de aap uit de mouw. Op het niveau van medewerkers blijven de ‘commerciëlen’ en de ‘publieken’ communicerende vaten. Ze bijten elkaar niet. Zie de sportrechten. Schijnheilig wordt vervolgens opgemerkt: ‘Dat betekent niet dat we misbruik van publieke middelen moeten tolereren’.
Een publieke omroep moet iets hebben van een openbare bibliotheek, museum, bioscoop en concertzaal tezamen. Een combinatie van de pers, dagbladen en opinie. Twee pijlers dus, een culturele en een journalistieke. In een vorm die het medium recht doet. In Nederland ongehoord en ongezien. Wat wij kennen als omroep komt voort uit boodschappen verkondigen en geld verdienen. Een vrije markt voor beide, nauwelijks aan banden gelegd. Zeker de ‘commerciëlen’ niet. Vergelijk dat eens met de ITV in Engeland.
Kortom, de heren Hendriks en De Groot spelen in komkommertijd in op het wijdverspreid ongenoegen over graaiers, terwijl ze zelf deel uit maken van dat systeem. Inwilliging van hun voorstel zal dat eerder verergeren. Bedenk: de ‘publieken’ worden voor hun inkomsten uitgeleverd aan de reclame-inkomsten van de ‘commerciëlen’.
Voor wie zijn de ‘publieken’ en voor wie de ‘commerciëlen’? Een publieke omroep zou van en voor ons allemaal en niet specifiek van of voor iemand of een bepaalde groep dienen te zijn. Dat sluit een systeem van omroepverenigingen uit. Commerciële omroepen zijn op privaat bezit gebaseerd met als enig doel winst maken. Daar is een bepaalde markt voor gecreëerd. Het uitgezonden product valt te omschrijven als pulp. Een aardige vergelijking valt te trekken uit de kosten van een commercial en de programmakosten bij een commerciële omroep.
De twee vormen van omroep sluiten elkaar uit en kunnen alleen maar samen bestaan bij een vorm van regulering, zoals bij het openbaar vervoer en de auto. In het ene geval wordt het publieke domein geprivatiseerd vanwege eigenbelang (winst en bezit), in het andere geval wordt het gerespecteerd en komt het tot een uitwisseling van ideeën en tot contacten.
Het is een maatschappelijke keuze die we maken voor of tegen een publieke omroep. Willen we dat kinderen van jongs af in de gelegenheid zijn met iets in beroering komen dat voor hen niet alledaags is? Dat er een politiek forum is waar meningen op elkaar botsen. Leg eens de NRC naast de Telegraaf. Zou het niet voor onze samenleving een geweldige vooruitgang zijn als kinderen van Telegraaflezers regelmatig de NRC onder ogen kregen? En die krant leerden lezen?
Hetzelfde geldt in nog sterkere mate voor culturele activiteiten. Commerciële omroepen hebben al geleid tot een culturele afbraak van je welste. Draaien ze op voor de aangerichte schade?
Terzijde. Nog een aardig rekensommetje zou te maken zijn hoeveel geld er per persoon vloeit naar de commerciële en naar de publieke omroep. Waarschijnlijk is het schrikken geblazen. En wie controleert of heeft invloed op die commerciële omroepen? Aan die ‘rechtse’ troep betalen we allemaal, of we willen of niet.
Zet die omroepverenigingen samen op een net, dan kunnen ze daar hun boodschap kwijt. De twee andere komen dan vrij voor een echte (reclamevrije) publieke omroep. Waarom doen we dat niet? Wordt het niet tijd dat die Haags/Hilversumse kliek naar huis wordt gestuurd? Verstandige en zelfs minder verstandige mensen roepen dat al jaren. Een klein advies, doe uw omroepblad de deur uit, dat helpt echt. Daar zit voor een groot deel de echte perversiteit. De club doet er niet toe. Programmagegevens zijn makkelijk terug te vinden via tvtv. En voorlopig stemt u gewoon af op een buitenlands station, keuze te over en u mist nauwelijks wat.
Wie bepaalt de inhoud (en kwaliteit) van het wetenschappelijk onderwijs, wie bepaalt welke exposities er te zien zijn in musea, enz. Dat hangt af van de al of niet aanwezige deskundigheid, engagement, noem maar op van de verantwoordelijken. Zou dat bij een waarlijk publieke omroep niet kunnen? Publiek zijn we in wezen allemaal, niet wat commerciële of particuliere omroepverenigingen er van maken.
Idioot eigenlijk, er wordt wel gepraat over een ‘historisch natie-museum’, een op technische verworvenheden gebaseerd medium krijgt cultureel en politiek nauwelijks kansen zich te ontplooien. Bezie eens de verhouding tussen aangekocht product en de eigen productie, vaak ook nog van erbarmelijke kwaliteit. En vooral goedkoop. In het geval van de journalistiek wordt het nog schrijnender. Nauwelijks een fatsoenlijk correspondenten-net met slechts minimale ondersteuning. Echt, beide Nederlandse systemen steunen op geld verdienen. Eentje moet er van ontheven zijn en kan dan internationaal veel beter samenwerken met collega omroepen, niet alleen de Belgische. De Nederlandse omroep zou een kweekvijver kunnen zijn voor bvd. documentaristen. Een gebied waarop we een naam hoog te houden hebben.
En wat dacht u van de verplichting met publiek geld gefinancierde voorstellingen en exposities op de TV te tonen, en niet, zoals de Stopera ze te boycotten?
En wat dacht u van de verplichting met publiek geld gefinancierde voorstellingen en exposities op de TV te tonen, en niet, zoals de Stopera ze te boycotten?
Uitgelichte foto: bron
