Onlangs deed ik een oproep om te komen tot een woordenboekje over het taalgebruik van Wilders en z’n PVV aanhang. Geen reactie, op eentje na. Merkwaardig, zijn we er al zo aan gewend dat we niet meer merken hoe begrippen van een andere lading voorzien worden, en niet alleen het sleutelbegrip fascisme?
Neem nou demoniseren. Hoe raakte dat woord in omloop? Wie is er mee begonnen? Het staat voor kritiseren, kritiek leveren op indertijd Fortuyn. Met een dergelijke kwalificatie werd getracht iedereen de mond te snoeren die het schamele discours van die man onderuit haalde. Na zijn dood was het hek van de dam. Alles wat onder de noemer “links” gevoegd kon worden was op zijn minst medeplichtig aan die gepleegde moord.
Het effectiefste wapen hiertegen is dat van spot en hoon. Geen weldenkend mens trapt immers in de slogan waar bij Wilders alles omdraait, die van de Islam is gelijk fascisme. Als je dat beweert ben je of volslagen paranoïde of een fascist van de nieuwe stempel.
Dus wat let ons hem een Blonde Profeet of Verlosser te noemen. Hij wil immers de joods-christelijke waarden in Europa herstellen. De waarden die ons de wereld hebben doen veroveren, het kapitalisme te ontwikkelen, progroms aan te richten en de Endösung der Judenfrage te beantwoorden.
Elders werd me te verstaan gegeven, door een of andere vrome ziel, dat dit juist weer blasfemie is. Wilders een profeet, een blonde God, dat kon werkelijk niet. Vervolgens maar een vergelijking getrokken tussen het orde ideaal van fascisten en dat van de RK kerk, o jee, dat kon al helemaal niet. Vanaf dat moment was ik een katholieken hater. Samenvattend, ik werd tot demon verklaard, ik demoniseerde.
Op een ander weblog bij Opera had ik veel van dat spul vastgelegd. Inmiddels is dat alles naar dit weblog overgeheveld. Het verhaal begint in 2010. Wat zo mooi is, bij het teruglezen zie je hoe mensen die geen argumenten hebben juist die zaken in de praktijk brengen waar ze anderen van beschuldigen. Kortom, laat u niet bedotten, niet de Islam is fascistisch, kan ze ook niet zijn, wel Wilders en zijn beweging.
En hier zijn ze dan, de klonen van onze nationale plofkip. Sommigen zijn inmiddels afgekeurd, toch niet vanwege immoreel handelen? In niets verschillen ze met de mafia. Ze accepteren geen kritiek en zijn loyaal aan de groep, lees ik.
Met deze cartoon wil ik een eerbetoon brengen aan Ruben Oppenheimer over wiens werk momenteel een expositie te bezichtigen valt in het Centre Céramique te Maastricht.
Reproductie: bron – Foto’s: powned – 12-01-2012
