Achteraf gezien is maar goed dat ik nooit begonnen ben aan het weerleggen van alle mogelijke beschuldigingen en waanzin, dat was koren op de molen geweest van het fascistisch gespuis. Dan was het werkelijk een gebed zonder einde geworden, maar dat kon ik toen nog niet weten, linkse rakkertjes gingen met dit spul aan de haal. Dat was pas mooi. Niet kunnen lezen, een totaal gebrek aan mensenkennis, geen sjoege hebben van fascisme, puur kwaadwillend uitgaan van schofterige berichten over iemand, nooit hoor en wederhoor toepassen, wel gaan meezingen in het koor van onverlaten, het bleek allemaal mogelijk. Alles wat die lui over me wisten te berichten valt hier al terug te vinden.