Een bericht van iemand die een schrijfverbod kreeg opgelegd bij de site Krapuul, omdat hij ook bij mij wenste te publiceren.
Het verbod werd uitgevaardigd geheel in fascistische geest door christen-anarchist De Raaij, welbekend als Bommelding Kluftje.
VANDAAG OM 15.00 UUR IN PORTUGAL
WETEN WE OF HET ONMOGELIJKE MOGELIJK BLIJKT
Het beroemde technische huizen-boek.
Hier onvindbaar terwijl het “ergens” moet zijn. Zonder technica ficha – boek geen verkoop appartement….
Afijn, er is maar 1-plaats waar ze die krengen hebben en dat is het gemeentehuis.
Ik naar boven (gisteren rond 3 uur) , klop aan op een stoffige deur uit 1300 voor gristus.
Even oude mannen staarden mij aan alsof ik net van Pluto kwam maar geen goedendag natuurlijk terwijl ik er extreem vriendelijk uitzag.
Telefoon ging regelmatig maar er werd eerst langdurig naar het rammelende ding gekeken of ze die hoorn wel konden en willen optillen.
Meestal ging dat wel.
Eindelijk was ik aan de beurt want er was niemand voor mij.
Oude man keek mij na de vraagstelling aan en fluisterde zachtkens of ik wel begreep dat HET boek belangrijker dan het dak van mijn appartement was.
Ja dat wist ik sprak ik flink in het Fries.
Waar is het dan sprak Mozes in het Portugees?
Thuis in NL loog ik.
HIJ wist dat NL ver weg was maar ook meteen dat ik zeer dom was hetgeen ik heftig bevestigde.
Wanneer moet je het hebben sprak de lange baard.
Heeft u het druk vroeg ik naar de bekende weg.
HIJ loog zich te pletter.
Woensdagmorgen want dan verkoop ik het appartement.
Mozes kreeg een ellendige beroerte maar dat ik heb maar genegeerd.
Dat kan niet zei ie.
Kan wel zei ik want anders kan ik mijn appartement niet verkopen.
HIJ begreep dat ik teveel gelijk had en begon naar de straatnaam, huisnummer en de bouwers te vragen.
Vermoeid beroerden zijn lange vingers het toetsenbord van een heuse maar zeer oude computer.
U bestaat niet sprak HIJ..
Ik raakte hem aan en dus had ik ditmaal gelijk.
Gelukkig wist ik nog dat ik toen ik hier kwam wonen het huisnummer 10 was en pas later naar 18 werd omgezet.
HIJ vond me.
Weet u ook het ????? nummer vroeg hij en ook dat wist ik al niet. (zelfs nu weet ik nog niet wat dat voor geheime code of zo is).
Zonder nummer kan ik u niet helpen.
Maar met nummer dan?
Dan zal ik een uitzondering maken en kunt u het morgen rond 3 uur ophalen: we moeten een kompleet nieuw boek maken.
Hijgend kwam ik bij Antonio (mijn advocaat) binnenrollen die er gelukkig was, weliswaar op de plee en dus kreeg ik een natte hand en vertel hem het verhaal.
KAN NIET sprak hij beslist: heb het 1x meegemaakt en moest toen 1 maand wachten.
Heb je het ??? nummer vroeg ik hem. Dat had ie.
Kan je die dode man bellen?
Hoe heet ie?
Heeft geen naam sprak ik maar iedereen is daar dood dus bel maar: de enige man die opneemt heb ik net een heel klein beetje tot leven gebracht, maar voordat ie opneemt neemt ie heel veel tijd zodat de beller weet dat ie het zeldzaam druk heeft.
A. draaide het nummer, Mozes zelf nam op en zei zoiets van ,,ja er was hier net een domme Hollander”.
A. gaf hem het ??? nummer en vroeg aan de man of ie inderdaad had gezegd dat het morgen klaar zou liggen.
A. keek mij aan en vroeg wie ik was.
Naar waarheid sprak ik: GOD.
A. geloofde dat meteen en zei dat als het er morgen niet zou zijn ik hem direct moest bellen vanuit het stadhuis want dan kwam ie bij me want we moesten DAT boek hebben.
Vandaag zullen we het weten.
T
Tis alweer oud nieuws maar het is gelukt. Er staan voor het eerst sinds gistermiddag bloemen op dat stoffige bureel.
Update januari 2017
Foto: Irina Denisova – Etude – bron
