Toegevoegd april 2017 en terug gedateerd
Pedofilie. Een slechte man, wantrouw justitie. Een slechte profeet, wantrouw een religie. De boodschap die verbreid wordt. Handen af van de tere en reine kinderzieltjes. Ook dat verkondigde eeuwenlang de Roomse kerk. Sexualiteit is iets voor volwassenen om kindertjes te maken, liefst zo veel mogelijk, predikten de asexuele pastoors, paters en nonnen.
Oude tijden keren weerom met de bekende gevolgen, met een verschil. Met sex valt veel geld te verdienen, zeer veel geld. Amsterdam dankt daaraan voor een groot deel zijn populariteit en dan worden de ogen dichtgeknepen, voor vrouwenhandel, voor prostitutie met minderjarigen. Zolang het maar niet “ons” betreft.
Hebben kinderen geen erotische gevoelens? Wis en waarachtig wel. En zo staan we voor een dilemma, waar gaat houden van over in misbruik? Tot wat leidt het onderdrukken van deze gevoelens bij kinderen?
De Franse filosoof René Schérer heeft zich een halve eeuw geleden over dit onderwerp gebogen en in zijn in 1973 verschenen “Emile Perverti”, zinspelend op Rousseau, heeft hij het over de ogenschijnlijke onschuld, over het vormen van het kind door een volwassene naar zijn beeld, het loochenen van sexuele lust bij kinderen en veel meer. Thema’s waar nauwelijks meer over gesproken wordt, waar men het zelfs niet meer waagt om over te spreken.
Een vrouw… Sjaakie…
En de school, het onderwijs, de leerkrachten…
De orde waar mijn grootvader in
opgroeide. Hij verafschuwde ze, die Franse…
 |
|
uit: “Emile perverti”
|
Uitgelicht: Fondation Custodia, Paris – Ingevoegde foto uit: “Co-ire” René Schérer
