Jean-Michel Melat-Couhet: Human condition (2016)
Thomas Bernhard wist waarover hij sprak, ook in zijn eerste grote theaterstuk. De medische wetenschap, die gaat niet over mensen maar over organen. De patiënt, een doldwaze ouder die slechts zijn eigen kind ziet, het verafgoodt en er aan ten gronde gaat. Het stuk heet “Der Ignorant und der Wahnsinnige”. Je zou het als een Lehrstück in de traditie van Brecht kunnen bestempelen. Bij Bernhard ontbreekt echter elk mededogen, genadeloos zet hij de personages via de protagonisten te kijk. Je hebt het gevoel dat ze zich in wezen zelf verafschuwen en ze weten dat er geen uitweg is voor hun belabberde bestaan. Een leerstuk is het, over de benepenheid en kortzichtigheid, over de kritiekloosheid bij een egoïstische instelling.
Een registratie van de Salzburger Festspiele 1972.
Meer over het theaterstuk: “Leichensezierende Meyerhoffiaden”.
De persoon achter de schrijver Thomas Bernhard leert u in dit bericht nader kennen. Om af te ronden is nog een lezing aanbevolen in het door Bernhard zo verafschuwde Burgtheater. Zijn briefwisseling met Siegfried Unseld van het fameuze Duitse uitgevershuis Suhrkamp. Contact zocht Bernhard met Unseld nadat hij gebroken had met zijn Oostenrijkse uitgever. Een geschiedenis apart.
Uitgelichte afbeelding: bron
