Enkele malen per dag stuurde ik een update door van mijn blogspot. Standaard voegde ik er een foto bij voor de herkenbaarheid. Deze…
Deze foto vormt voor mij een zeldzaam voorbeeld hoe vele zaken kunnen samenvallen die je zou willen uitdrukken. Cultuur, feminisme, leefomstandigheden, vreemdelingenhaat, maar ook pure schoonheid en goedheid. Vanzelfsprekende moederliefde… Stilte en rust… Reinheid… Bedachtzaamheid, werkelijke beschaving.
Je kunt proberen die foto te ontleden, toch kom je steeds weer bij die vrouw uit, een met haar kind. Bekijk die oogjes eens! Voor mij is deze foto het hoopvolle symbool dat we als mensheid nog niet verloren zijn. Er is niet veel voor nodig om waarachtig mens te zijn.
Voor mij frapperend is dat juist een aantal vrouwen die ik in negatieve zin heb leren kennen op internet bij mij overkomen als niet aantrekkelijk, afstotelijk zelfs. Natuurlijke charme ontbreekt hen. Het zijn vrouwen die zich a.h.w. aan je opdringen, vol eigendunk en grof gebekt. Narcistische trekken zijn hun beslist niet vreemd, ze poseren steeds en wisselen graag van avatar. Toch iets om meer op te letten in de toekomst.
Om de stilte, de verstilling die bij het bekijken van de foto past te doorbreken nu muziek…
Bron foto: Tumblr
