Jean-Christophe Spinosi
“Messiah” van Haendel
In zijn “Sternstunden der Menschheit” beschrijft Stefan Zweig met een ongelooflijke precisie en een groot inlevingsvermogen de ontstaansgeschiedenis van dit werk, in drie weken tijds gecomponeerd door een man die zich verloren waande. Het werd zijn wederopstanding.
Een van de hoogtepunten van dit oratorium staat aan het begin van het tweede deel:
He was despised, despised and rejected,
rejected of men,
a man of sorrows,
and acquainted with grief.
He gave His back to the smiters,
and His cheeks to them that plucked off the hair;
He hid not His face from shame and spitting.
De bezetting van het werk is niet groots, niet pompeus, eerder eenvoudig te noemen. Het ging in 1742 te Dublin in première. Haendel had het werk speciaal voor Ierland geschreven en het werd er tijdens een liefdadigheidsconcert ten gehore gebracht.
Met nadruk, de “Messiah” is geen liturgisch werk, wel omvat dit oratorium het gehele kerkelijke jaar. De teksten stammen uit het Oude en Nieuwe Testament. In 2009 werd een bijzondere theatrale versie uitgevoerd in het Theater an der Wien in Wenen t.g.v. de 250ste sterfdag van Haendel. Ze stond onder leiding van Jean-Christophe Spinosi en was in de choreografie van Ramses Sigl.
Hier de videoregistratie.
De bezetting:
Ensemble Matheus, Jean-Christophe Spinosi (dirigent)
Arnold Schoenberg Chor
Susan Gritton (sopraan), Cornelia Horak (sopranan, Martin Pöllmann (jongenssopraan), Richard Croft (tenor), Bejun Mehta (alt), Florian Boesch (bas)
Paul Lorenger (danser)
Nadia Kichler (gebarentaal)
Uitgelicht: screenshot uit de opname
