Fascisme, geen populisme

Louisiana




Vanwege een interview in de Knack met Rob Riemen heb ik m’n reacties in de krant er nog eens op nageslagen. Een beetje als opmaat tot het onderwerp “Wilders en Trump als fascistische Leiders” hieronder enkele losse geachten m.b.t. fascisme. 

Fascisme was toen en is nu nog steeds feitelijk het grootste taboe in de politieke arena. Naarstig is men op zoek gegaan naar een begrip dat de werkelijke lading van wat er van het “reëel bestaand fascisme” aan de oppervlakte komt kon camoufleren. Populisme is het toverwoord. Zo hoeft over kapitalisme, staat en fascisme niet meer gesproken te worden.


“Het fascistische beest is nog springlevend valt te concluderen met dank aan die ongeremde vrijheid van meningsuiting.” Dat beest leeft dankzij een voedingsbodem, die er voor gekweekt wordt. Angst is het zaaigoed, vroeger voor het rode gevaar, soms het gele en nu dus voor de Islam. Selectief hierop focussen, oorzaken verdonkeremanen, belachelijk maken, het repertoire is eindeloos, en ziedaar hèt vijandbeeld is geboren. Dat doe je niet zomaar, daar zit een idee achter en daar gaat het mij om.

Misdaden tegen de menselijkheid en oorlogen zijn van alle tijden. Er is echter een cultuur die, met dank aan de industriële revolutie, op een bijna ongelimiteerde wijze wreedheden en misdaden heeft begaan en laat dat nu juist onze veel geroemde vrije, westerse, geciviliseerde, christelijke cultuur zijn, tevens de bakermat van het fascisme. Een van de fascistische varianten heeft op een perfide, rationele, industriële wijze miljoenen mensen omgebracht. Kennelijk waren hiervoor de voorwaarden aanwezig. Gelden deze voorwaarden niet meer of zijn ze verdwenen?



Dat schreef ik nu bijna acht jaar geleden. Fascisme…

Groot-Brittannië mocht onze fascistische Leider niet in. Niet vanwege zijn fascistische idealen, maar Fitna was verschenen en men wilde geen moeilijkheden.


NRC forum Alphonse Scaf donderdag 12 februari 2009
Blijft “Wilders-weigeraar” Groot-Brittannië een uitzondering? 

De strijd voor de vrijheid van meningsuiting is het perfecte rookgordijn gebleken voor het ontwikkelen van een politieke strategie die gebaseerd is op het fascisme uit de vorige eeuw. Hoe maak je een dergelijke ideologie weer salonfähig was de vraag? Het antwoord kennen we onderhand wel. De symboliek mag niet ontbreken. Niet van die oudbakken symbolen, nee symbolen die passen binnen de geavanceerde “strijd” voor de vrijheid van meningsuiting. Een eerste grote nederlaag in deze strijd vormde het verbod om het kunstwerk van Graus te vertonen in de Knesset, ondanks de ondersteuning van de extremisten. Op naar Londen, de hoogburcht van de democratie. Het Hogerhuis, nou ja weet het klootjesvolk veel, het klinkt indrukwekkend.

Bevreemdend vind ik daarom het slot van het commentaar in de NRC. Ten tijde van Marx bestond er geen internet, helaas zou ik zeggen, en waaruit bestonden de activiteiten van Marx in Londen? Hield hij spreekbeurten in het Britse parlement? Zijn daden en positie kun je toch niet vergelijken met het handelen en de statuur van een internationaal gevierd Nederlands politicus. Wie wordt er wijzer van?



Ja, toen al bleek dat het op de redactieburelen van de NRC vreemd toeging. Ten lange leste hebben ze maar dat hele forum verwijderd en valt niets meer na te trekken. Strikt genomen ook een vorm van fascisme, censuur om niet ter verantwoording geroepen te kunnen worden. Wie is er verder mee gebaat? 

Nu moet ik in het duister tasten waarop ik reageerde. Ach, denk ik dan, het journaille is vele malen belangrijker dan personen die zich ergens voor inzetten. Wie is er zo gek voor niets en niemendal bijdragen te leveren aan een zinnig debat?


NRC forum Alphonse Scaf vrijdag 17 april 2009
Wil Nederland Europa nog wel?

Henk, om met Jef Last te beginnen. In het stukje dat je verlinkt proef ik, om dat woord ook maar eens te gebruiken, rancune terecht of niet tegen alles wat met socialisme en sociaal- democratie te maken heeft. Was het niet Jef Last die na een van zijn vele reizen in de dertiger jaren naar de stalinistische Sovjet Unie schreef: “In den strijd van het nieuwe tegen het oude worden waardevolle elementen behouden”. Tja, wat moet je dan van het door jou geciteerde denken? Nog steeds blind aan een oog? Stalin wist ongetwijfeld zeer goed als oud-seminarist hoe een geloof uit te dragen. En Last was zijn discipel. Zijn verklaring over het fascisme vind ik om te huilen en het vermelden van “marxisme” in dit verband tragisch.

Even Marx. Het werkelijke marxisme dus. Is het je nooit opgevallen dat Marx in zijn analyses als een man naar voren komt van geest en handen. De intellectueel en de productieve arbeider. De voeten, de beweging, ontbreken goeddeels, evenals het plebs, het subproletariaat, waarvoor hij een grote minachting had. Sommige lezers zullen me dit wel weer kwalijk nemen, maar de vergelijking dringt zich op met het lichaam van Christus, de Heilige Roomse Kerk. Ligt hier misschien de fatale link met het stalinisme? Zou je, hier op voortbordurend, de voormalige Sowjet Unie niet beter kunnen betitelen als zowel een staatskapitalische als een fascistische staat? 

Is het niet de grootste les, die we uit het nationalistische Europa van de 19e en 20e eeuw kunnen trekken dat autoritaire, fascistische, staatsvormen het beste gedijen binnen staatsgrenzen? Eigen volk eerst, nietwaar? Overigens, even tussen haakjes Henk, er is maar een volkslied dat me ondanks het bloeddorstige karakter wel aanspreekt, de Marseillaise. Met het Wilhelmus heb ik absoluut niets, integendeel zelfs ondanks het feit dat ik er als chauvinistische Maastrichtenaar trots op zou moeten zijn. Lees het maar eens helemaal door! 

Socialisme zal internationaal zijn of het zal niet zijn. Daarom kan ik ook helemaal niets met je term in negatieve zin van “landverrader”. Het zou zelfs een geuzennaam kunnen zijn, denk maar eens aan Willy Brandt of aan deserteurs in het algemeen. Berlusconi, Blair, Brown en Sarkozy zijn in deze beslist geen landverraders. Stel je eens voor dat er niet het correctief van de EU zou zijn! Kijk ook eens naar de onderkant of buitenkant van de samenleving en cultuur in Europa. De joden en de Sinti en Roma. Beiden niet “seßhaft” en steeds tot trekken en verhuizen bereid. Zie wat er met de zigeuners in Slowakije gebeurd, zoʼn 800.000. Ondanks de ellende is het een geluk voor deze mensen dat er een EU is. Maar vooral, wat kunnen wij leren van deze “voetvolken”? 

Nog steeds bepalen de volkeren van Europa hun geschiedenis niet. Zouden we dan toch beter af zijn achter afzonderlijke grenzen? Wie bepaalde en bepaalt die grenzen? De volkeren niet en ze hebben die onderlinge oorlogen in het verleden beslist niet gewild en ontketend, dat te veronderstellen zou ook van minachting getuigen tegenover de gevallen slachtoffers. 

Mij staat ook het “Fort Europa” tegen, kijk maar wat er met vluchtelingen gebeurt. Het kapitalisme trekt zich echter niets van grenzen aan. Zijn grote pre! Maar pas op als het nationalistisch gedachtegoed gaat exploiteren zoals in Ierland. Dan zijn de rapen gaar. Dat had Jef Last kennelijk in 1945 nog niet begrepen en SPers in 2009 nog steeds niet. 

Sans rancune, Henk!


Het zou goed zijn als er een voortdurende openbaar debat plaatsvond over zaken die er toe doen. Na acht jaar moet ik concluderen dat dit schier onmogelijk is. De voorwaarden en de bereidheid daartoe ontbreken. De gevolgen zien we. Fascisme.



Uitgelichte foto: bron

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.