Stephan Vanfleteren: Neigem (België) (2004)
Om de aandacht te vestigen op een bericht op Facebook, hier een ingekorte versie ervan.
Een bericht van Ina Colman via Rika Jans
Misschien, als hoofden van mensen niet begraven waren in het zand van onwetendheid en ze de tijd namen om te begrijpen, in plaats van te oordelen en te denken dat het niet met hen zal gebeuren omdat ze de perfecte familie hebben, zou het leven een beetje makkelijker zijn voor familie en vrienden die onder deze schaduw leven. De dagen van ‘het’ waarover niet gesproken wordt of taboe is, moeten voorbij zijn.
In de moeilijkste momenten van het leven besef je wie je vrienden zijn en de mensen die je echt waarderen. Helaas zijn de meeste sociale media ‘vrienden’ geen echte vrienden. Ik heb besloten dit bericht te plaatsen ter ondersteuning van al degenen die blijven vechten met hun psychische ziekte.
Laten we eens kijken wie er de tijd heeft genomen om deze lange post tot het einde te lezen. Er is dringend behoefte aan meer geestelijke gezondheid. Dat je het niet kunt zien, betekent niet dat mensen niet lijden.
Alsjeblieft, probeer een beetje van je tijd te sparen voor iemand die misschien alleen maar wil praten (over wat dan ook). Praten kan hen helpen om een beetje meer aan te pakken, het binnenhouden van dingen maakt het alleen maar erger.
De meeste mensen zullen zeggen: “als je iets nodig hebt, aarzel dan niet om mij te bellen, ik zal er zijn om je te helpen” maar zullen ze?
Uitgelichte foto: Stephan Vanfleteren – bron
