Dokter Rita

Weven




Voegt TON iets toe aan het politieke spectrum?

Nederland is ziek. Dokter Rita wil de samenleving weer gezond maken. Zich onttrekken aan deze gezondmaking mag niet van de dokter. En allemaal één taal, Engels lijkt me meer geschikt, wat is nou Nederlands in deze tijden van globalisatie. Is ook beter voor de gezondmaking van de wereldsamenleving en het zelfbewustzijn van de wereldburger. Dat is pas medische ethiek. Het eigenbelang scherper in het oog houden, geen asociaal gedrag. Rechten en plichten. Iedereen zijn eigen rechter. En fatsoen… ʼs-Zondags weer naar de kerk? 
 
Ook de economie moet weer gezond. Voorop de landbouw en de visserij. Of is het de voedselindustrie? En nog meer buitenlands kapitaal. En nog minder belastingdruk. Wie knapt het vuile werk op? Het land is vol, maar nog niet genoeg automobieltjes. Meer asfalt. 
 
Een gezond en armzalig Nederland. Cultureel platter dan plat. Ook deze club past in een unheimische traditie.


“Hier op dit forum weet je al apriori hoe er over Rita & Geert gedacht wordt. Het lijkt wel op het nationaal-socialistische tijdperk: zo vooringenomen!”



U leeft op vertrouwde voet met dokter Rita en de blonde God? Het nationaal-socialistische tijdperk en zijn voorgeschiedenis heb ik niet meegemaakt. Gelukkig niet. U wel? Ging het toen ook niet over Volk en Vaderland? Dat van dat a priori is me nog niet opgevallen. De discussie gaat als ik het goed begrepen heb over een nieuwe partij en wel ter rechter zijde, zullen we maar zeggen. Niet over uit de dood ontwaakte Trotskistische of Maoïstische splinters of een nieuwe PSP. Vooringenomen zegt u? Weet u, er zijn mensen, waartoe u mij gerust kunt rekenen, die de Nederlandse politiek niet bijster boeiend vinden. Om op de hoogte te blijven lees je dan een pamflet van een partij in oprichting. Een partij die bestaat bij de gratie van één persoon, net als haar broeder/zusterpartij. 
 
Zover ik kan nagaan zijn ze overigens meer in ideologische overeenstemming met het gedachtegoed van de door u aangehaalde NSB dan u misschien lief is. “Oranje-blanje-bleu, hoezee!”
 
 

Naschrift (2017)

 
De reactie was van Koos en hij las Solzjenitsyn, terwijl medestudenten kraakten en meer fraais, dat God verboden had, uitvraten. Dat heeft hij, zoon uit een eenvoudig arbeidersgezin, eens omstandig uitgelegd in het forum van de NRC. Hij was linguïst en voelde zich helemaal in zijn nopjes in het verre Amerika. Plots bleek hij werkeloos te zijn, maar trots vertelde hij dat zelfs daklozen genoten van een internetaansluiting in dat fijne Amerika en uiteraard een bed. Het was het laatste dat we van Koos vernamen.
 


Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.