Hoe kan iemand in zijn eenzame strijd zo miskend worden. Onze Geert, mag zelfs voor zijn eigen rechtszaak Engeland niet in. Eigenlijk wil hij zeggen, verbreek de diplomatieke betrekkingen met dat land, inmiddels volkomen geïnfiltreerd door het islamitische kwaad. Een eng land, erger dan Iran. Daar gaat de brutaliteit nog zijn ouderwetse gangetje. alleen zien we het wat sneller dankzij de ontwikkelde Iraniërs. Dat was vroeger wel anders.
Och ja, laten we het vuurtje lekker opstoken. Misschien preventief dreigen met kernwapens. Een Blitzkrieg, voorbeeld Irak? Oorlog voeren is de meest lucratieve tak van onze economie. Het is crisis, nietwaar? Al bij al, diplomatieke betrekkingen verbreken helpt niet echt, dat weet Geert ook wel. Europa, pas op uw zaak, dat is wat Geert denkt. “Dat uw zaad op vruchtbare bodem moge vallen. Amen” zingen zijn discipelen. Kleur wordt er wel aangegeven, oranje, saffraan en nu groen. Een speciaal groen? Wie bepaalt de kleur voor, ik zou haast zeggen, deze nep-revoluties? Wie steekt achter deze revoluties?
Met wie verbreek je banden? Verklaar je daarmee iemand tot ‘onmens’, een niet meer waardig gevonden individu? Het komt in het maatschappelijk verkeer veelvuldig voor. Zelfs binnen families. Wat drukt een dergelijke houding uit? Eentje van superioriteit, eentje van medemenselijkheid? Waar geen contact meer is wordt het onmogelijk geachte pas denkbaar, minachting, uitstoting, vernietiging. Wie zijn in zulk geval de daders en wie de slachtoffers?
Gelden dergelijke mechanismen ook voor het verbreken van diplomatieke betrekkingen? Vermoedelijk nog in veel sterkere mate. Als zelfs diplomatie niet meer mogelijk is wat rest dan? Inmiddels horen de gebeurtenissen in Irak bij het dagelijkse voedsel dat we via journaals tot ons nemen. Geen verbanden worden gelegd met de ‘pseudo-revolutie’ in Iran. De afgelopen week 242 gedode Irakezen. Het hoort er kennelijk bij, bij een bevrijding van buitenaf opgedrongen.
Iran bevrijden, bevrijdingsleger. Bevrijdingsleger, welk? Onder de mantel van de USA, pardon de VN? Iran een bedreiging voor de wereldvrede? Welke wereldvrede, de Pax Americana? Zelfs onze bevrijding van de nazi’s, aan wie hebben we die uiteindelijk te danken? Twee systemen hebben een spoor van bloed en verderf over de wereld verspreid. Voor ‘45 het fascisme, en na ‘45? Een fascisme in een ander jasje, onder het mom van vrijheid?
Een kop uit een mededeling van de Guardian vandaag:
“Guns? Money? Oil? Or a world-class healthcare system? What makes a superpower super? It depends on your perspective.”
Het perspectief. Ruim negentig jaar is het geleden dat Europeanen met een beetje gevoel in hun donder zeiden dit nooit weer. Als indrukwekkend document: “J’accuse…” een film van Abel Gance. Er is weinig van terecht gekomen. ‘Oorlog’ is het meest lucratieve handelsobject geworden. Wapenhandel, maffia en kapitalisme floreren. Het zaad voor de hiervoor benodigde vrijheid: laster en bedrog. Nee, er moet gepraat worden, niet geprovoceerd. Provocatie is in wiens belang? Nogmaals geen vrijheid van handelen voor weinigen en ellende voor velen.
Een Amerikaanse president prijst Netanyahu om zijn intelligentie. Geen enkele Arabische leider valt deze eer te beurt. Hij prijst wel de koning van Saoedi-Arabië als held van de dialoog tussen religies. Bush of Obama? Obama dus in Caïro. Een groot diplomaat deze president? Of een charismatisch leider? Was Stalin ook.
Diplomatie, het is als een tango, hoorde ik laatst iemand zeggen. Stap vooruit, stap achteruit. De ander moet volgen. Kennelijk heeft Ahmadinejad dat zeer goed begrepen. Steeds weer een extra stapje vooruit. Evenals zijn Israëlische confrère. Zo doe je dat in het grote geopolitieke spel is wat zij willen zeggen.
Wie kiest partij? Eenvoudigen van geest. Ze vergroten de spanningen, want het is hoe dan ook de een of de ander. Israël of Iran. Een schurkenstaat. Met welk recht? Belangrijker nog, met welk recht spreekt Obama, als diplomaat of als charismatisch leider, over de Islamitische wereld of over het Jodendom?
De Wandelende Jood. Een opportuun personage, diplomatisch en zeker humaan. Geen adept en geen hater. Kan het contrast groter zijn dan met onze blonde profeet?
Bron uitgelichte foto onbekend
