Pierre Boulat: Algerijnen in Nanterre (1954 – 1962)
Bijna twee jaar geleden werd ik met hoogst merkwaardige uitspraken aan mijn adres op Twitter geconfronteerd. Ik moest maar eens ophouden met m’n zinloze leven, hangend op de bank en profiterend van het “subsidie-infuus”. Ik moest aan de slag, gaan werken voor mijn bestaan. Ik was kortom te jong om te luieren en spreekster was het zat nog langer voor mij op te draaien.
Ik heb die bewuste dame, die mij zo goed meende te kennen, gevraagd of ze wist wat werken was. Nou en of ze dat wist. Met haar hoofd, ja daar kon je ook heel hard mee werken. Wat het was om met je handen (en voeten) te werken daar gaf ze geen antwoord op. Op mijn vraag of ze, Limburgse zijnde, ooit van mijnwerkers had gehoord ook niet. Nee, ze wilde het erbij mij uitrammen, lamlendig ventje dat ik was. Geen praatjes, maar werken, hard werken. En natuurlijk was ik links, rechtse mensen werken, linkse mensen deugen voor de duvel niet. Zo eenvoudig ziet de wereld er voor nogal wat mensen uit, weet ik onderhand.
Tja, daar pijnig je dan je hersens over. Hoe kon zij weten dat, enz. Hoe kwam ze aan die oordelen? Ik heb haar voor het gemak kruidenvrouwtje genoemd en ze kreeg alras steun van de PVV familie op Twitter. De zaak liep volledig uit de hand en ik dacht door die waanzin te registreren iets duidelijk te maken van de geesten die Wilders gewekt had. Dit weblog is er het resultaat van.
Dezer dagen kwam de cirkel rond. Weer dienden die mijnwerkers als voorbeeld. Nu in omgekeerde zin. “Oud-mijnwerkers waren nog niet de ergste”… Wie een dergelijke zin de wereld in weet te slingeren heeft voor mij voorgoed afgedaan. Toch was hier iemand aan het woord die zich als links afficheert en zegt anti-fasciste te zijn. Dat maakte het voor mij totaal onverteerbaar. Het gezegde sluit ook op een werkelijk gruwelijk wijze aan bij onze naoorlogse geschiedenis. Collaborateurs van het nazi-regime werden veroordeeld tot ondergronds werk in de steenkolenmijnen.
De verachting en het onbegrip die er in Nederland waren en nog aanwezig zijn voor de mijnbouw konden niet duidelijker gedemonstreerd worden. Van die dame in kwestie weet ik dat ze geen kennis wilde nemen van de Zuid-Limburgse regio. Niets wenste ze te vernemen over de Hollandse kolonisatie van dit gebied. Ze wist er slechts met een zekere minachting over te spreken en ach het exotische was wel aardig. Opmerkelijk is dat iemand als dat kruidenvrouwtje volledig in dat profiel past. Vooroordelen laten zich hoe dan ook bevestigen. U weet wel, negers zijn lui, een minderwaardig ras. Beide vrouwen wisten het al. Beiden met een onwrikbaar standpunt.
De taak die ik me min of meer had opgelegd met dit weblog was blijven registreren wat dwazen en onverlaten alzo te melden hadden. Weinig, kan ik u verzekeren, afgezien van schunnigheden, de adoratie van Wilders, leugens, smaad, laster, bedreigingen. Die waren er in overvloed. En weer moet ik mijn hersens pijnigen. Ik kan me werkelijk niet herinneren dat ik ooit een rectificatie op wat dan ook heb ontvangen. Twee uiterst magere excuses, als je ze zo wilt noemen, slechts. En dan te bedenken dat wat op dit weblog te lezen valt slechts het topje van de ijsberg is. Een zeer door dat milieu vervuilde ijsberg, dat wel.
Ik zei het al, de cirkel is voor mij rond. Op deze wijze verder gaan is zinloos. Het kost mij veel te veel tijd, mensen die er voordeel bij zouden kunnen hebben wensen het niet te lezen en blijven geloof hechten aan roddel en achterklap. Daar ga ik maar niet tegenin, dan wordt het allemaal veel te persoonlijk. Wat ik wel wil, gebruikmakend van de ervaring, is wat duidelijk maken over de werkwijze van onverlaten. Slotjes en DM’s zijn voor hen geliefkoosde gereedschappen. Openheid en eerlijkheid zijn hun vreemd. Manipuleren en weghalen van tweets een geliefde methode. Om over fake accounts onder mijn naam en die van mijn familie maar te zwijgen.
De geregistreerde screenshots en TL’s zet ik op internet via andere sociale media. Voor mij een fluitje van een cent, alleen een kwestie van sorteren. Op die manier krijg ik ook zelf een beter overzicht wat er zoal gebeurd is. We vergeten n.l. snel en zeker het medium Twitter is vluchtig. Met dat sorteren hoop ik ook de politie een dienst te bewijzen voor nader onderzoek. Er zijn teveel mogelijk strafbare feiten gepleegd die niet aan de vergetelheid mogen prijs gegeven worden.
Ook hier wil ik tot slot nogmaals een oproep herhalen die ik al meermaals op Twitter heb geplaatst. Schrap me van uw “volgerslijstje” als u geloof hecht aan wat bepaalde mensen over mij te melden hebben. Wie ik met deze bepaalde mensen bedoel kunt u snel terugvinden door de berichten van de afgelopen weken op dit weblog terug te lezen. Bent u van mening dat ik niet deug, stalk en weet ik wat niet al, “ontvolg” me op Twitter. Ik wil graag uitsluitend verder met mensen die ik kan vertrouwen en omgekeerd, die mij vertrouwen. De overigen kunnen me gestolen worden.
Foto’s: Pierre Boulat – Nanterre (bron) en Parijs (c.1955)
