De fascistische openbaarheid

Lajos Vajda: Double Portrait (1938)

In de kern van de zaak is het uiterst gemakkelijk. Wil je macht verwerven breng je je tegenstander in diskrediet. Je zorgt dat je alles wat je maar achterhalen kunt aan de openbaarheid prijs geeft. Je hoeft je zelfs niet te bekommeren over feiten als er maar een glimp van waarheid lijkt te zijn. Die vergroot je uit, je laat elke context weg et voilà. De persoon in kwestie kan zich niet meer verdedigen. Deze praktijk floreert al jaren in de USA. Kandidaten voor een politiek ambt doen er over en weer vlijtig aan mee. Inhoud, werkelijk politiek debat, verdwijnt volledig naar de achtergrond. In ons land is Wilders met vriendje Bosma in deze de leidende figuur. Z’n aanhangers doen niet anders.

Een bijzonder in het oog springende affaire, tenminste op Twitter, is die over Demmink. De man wordt als pedofiel gehekeld en een dame heeft de strijd aangebonden tegen die man. Hier wordt het justitieel apparaat in het hart geraakt en in een moeite door onze “elite” waar Wilders op zijn volks zo tegen fulmineert. Iedereen verdacht die het niet met ons eens is, dat is de stelregel. Ik noem dat een fascistische stelregel, omdat op deze infame wijze iedereen monddood gemaakt wordt die het niet eens is met de hetze omtrent, in dit geval, Demmink. In een moeite door worden mensen die zich distantiëren van deze methode ook verdacht gemaakt onder het motto wie niet voor ons is is tegen ons.

Vervolgens wordt de, onze, vrijheid ingeperkt. Maak je inzichtelijk hoe doortrapt te werk gegaan wordt worden andere middelen aangegrepen. Het auteursrecht wordt geschonden, roept men in koor. Uitgerekend mensen die dat verkondigen zijn degenen die voortdurend hun vermeende tegenstanders in diskrediet brengen. Ze schromen niet misbruik te maken van gegevens en afbeeldingen van personen zonder zich te bekommeren om het strafrecht. Alles, werkelijk alles, schijnt voor hen geoorloofd om hun gelijk te halen. Als u op dit blog zoekt onder Jeannie van Ophoven, Dirk Hartman, Jacqueline van Wel, Friedrich Eckhardt, Huib Riethof, Peter Anshof, Jacqueline van Wel, Alexandra Strieker e.a. ziet u wat ik bedoel.  Nergens zult u bij deze lieden maar een spoor van bewijs vinden voor hetgeen ze beweren. Integendeel, wat ze beweren is een stroom van laster en smaad.

Edoch, via een U-bocht naar de USA blijkt het mogelijk berichten op een blog als dit te doen verdwijnen onder het mom van schending van auteursrecht. Peter Anshof was er al eens succesvol mee, Friedrich Eckhardt vandaag weer. Als u linkt naar de pagina “Een soldaat van Wilders” ziet u wat gebeurd is. Google wil geen gezeur en zeker niet aansprakelijk gesteld worden via Amerikaans recht van mogelijke schending van het auteursrecht. Dit is dan het gevolg. Vandaar dat ik het oorspronkelijke stuk opnieuw weergeef. Aansluitend ook de recente update.

BIJLAGE

 

U ziet dan vanzelf wel dat Friedrich Eckhardt zich schuldig maakt aan hoogst kwalijke praktijken. Met een zeker succes heeft hij zich nu beroepen op de overname uit zijn PI blogje. Ik laat het er integraal opstaan: “Moskee niet gewenst”. Of wil deze schaamteloze meneer dat ik dat stompzinnige epistel onder het fileermes leg. Dan is er n.l. geen sprake meer van “schending van het auteursrecht” waarop hij zich kan beroepen. Vraag het maar aan Peter Anshof, die weet er alles van.
 

• HAATPREDIKERS EN LEUGENAARS HEBBEN STEEDS SUCCES

• MIJN BIOGRAAF EVEN AAN HET WOORD

• GODSDIENSTWAAN

• EEN SOLDAAT VAN WILDERS AAN DE VOORAVOND VAN DE VERKIEZINGEN

• EEN SCHERTSFIGUUR

• DE VERWONDERING BLIJFT…

• FREIHEIT DIE ICH MEINE…