Jur Kuipers
“Armlastig” (arm en lastig) is het label dat velen vanaf 2015 opgeplakt zullen krijgen (sfeertje is er nu al). Een bak ellende zullen velen op zich af zien komen.
Een groeiende onderklasse dreigt met de neo-liberale politiek dat nu wordt bedreven. De grote graaiers die in eerste instantie debet zijn aan de economische ellende staan aan het roer. En de mensen die de schuld krijgen zijn uitkeringstrekkers.
“Ik ben niet van plan voor jou te gaan werken” kreeg ik nog niet zolang geleden naar mijn hoofd gesmeten.
“Zelfredzaamheid” – oftewel “zoek het lekker zelf maar uit”.
“Nietjes verwijderen” – om je uitkering te “verdienen”…
Een uitkering is GEEN loon! Voor werk diende tot voor kort minimaal het minimumloon betaald te worden. Werklozen zijn er niet om de kassen te spekken van – bijvoorbeeld – de tuinbouw. Gemeentewerkers op straat zetten en dan gedwongen hetzelfde laten doen “met behoud van uitkering”.
Er is genoeg geld in omloop- maar vliegt het land uit middels de “belastingontwijking” van grote bedrijven – die het met steeds minder werknemers toe kunnen. Ik wist niet eens dat het bestond… “Belastingontwijking”… Het is geen “belastingontduiking”, maar een legale manier om minder belasting te hoeven betalen (het effect voor de staatskas is echter hetzelfde). Dochterbedrijfjes opzetten in het buitenland om zo bijna de complete omzet er doorheen te laten “waaien”, waardoor het LEGAAL “belastingvrij” wordt.
Grafiek uit The New York Times (n.a.v. de miljarden die Apple op deze “legale” wijze aan belasting “bespaart”):
Jon Stewart van The Daily Show heeft het in deze hilarische video over die “belastingontwijking” van Apple:
Stewart legt op een komische manier de vinger op de zere plek.
Grote bedrijven sluizen geld weg, – ook in Nederland – , wat ten koste gaat van het sociale stelsel dat we in dit land hebben.
Daar is steeds minder grip op te krijgen.
Dit gaat ten koste van onze samenleving.
Wie zijn er nu eigenlijk “profiteurs”?
Leve het kapitalistische systeem. Leve de vrije markt!
Zoals ik eerder opmerkte:
Als tegen de onderbuik van de samenleving wordt geschopt ontstaat een voedingsbodem voor fascisten.
In heel Europa komt ultrarechts onder de stenen vandaan.
Verloedering is voer voor ratten.
Geert Wilders zal in zijn handen wrijven.
Onze polderfascist hoeft niet eens moeite te doen om zieltjes te winnen. Ze komen vanzelf wel.
Een ander stuk (dan onderstaande) dat ik vandaag las kan er ook nog wel bij:
Ouderen in problemen; leegstand tehuizen dreigt.
Het volgende commentaar van “Amadeus Amateurtheoloog” op bijgaand stuk sprak me aan:
‘De neiging om armoede als een kwestie van ‘eigen schuld’ te beschouwen is terug van weggeweest.’
Niet in de VS waar van jongs af aan eerbiedig de vlag wordt gegroet. Om daarna te horen dat, als je goed je best doet en hard werkt, je in hun prachtige land alles kunt bereiken.
Conclusie, al die straatarme sloebers hebben gewoon niet goed hun best gedaan en niet hard gewerkt. Ze hebben dus hun ellende helemaal aan zichzelf te wijten.
Zo asociaal gaat het ook in de EU worden.
‘De neiging armoede als ‘eigen schuld’ te beschouwen is terug van weggeweest’
OPINIE – Rutger Bregman − de Volkskrant 24/01/14, 12:15
De nieuwe Participatiewet, waarmee straks tienduizenden werklozen gedwongen worden een zinloze ‘tegenprestatie’ te verrichten, doet denken aan het opsluiten van landlopers in 1600 in ‘werkhuizen’, schrijft Rutger Bregman. ‘Zo keert de geschiedenis terug.’
‘Armen zijn als de schaduwen in een schilderij. Ze zorgen voor het benodigde contrast.’ Nee, dat is niet Bernard Wientjes aan het woord, maar de Franse dokter Philippe Hecquet. In 1740. Tot diep in de 18de eeuw werd armoede als een goede zaak beschouwd. Neem de Engelsman Arthur Young, die in 1771 opmerkte dat ‘iedereen afgezien van een idioot weet dat de lagere klassen arm moeten worden gehouden’. Het zijn ideeën die een enorme opleving doormaken in onze tijd.
(…)
Zondebok
Net als driehonderd jaar geleden fungeren de armen weer als zondebok. Opnieuw wordt armoede gecriminaliseerd, terwijl iedereen beter af zou zijn als we het gezamenlijk bestrijden. De rijkdom van de een bevordert immers de rijkdom van de ander, of het nu om landen of om mensen gaat. Maar waar het leger van werklozen, armen en daklozen groeit, stijgen de kosten van de betuttel- en repressiemachine. Voor iedereen.
‘Armoede is een grote vijand van het menselijk geluk; zij vernietigt de vrijheid en maakt het uitoefenen van sommige deugden onmogelijk.’ Aan het woord is de Britse letterkundige Samuel Johnson. In 1782. In tegenstelling tot veel van zijn tijdgenoten begreep hij dat armoede geen fundamenteel karaktergebrek is. Het is een fundamenteel geldgebrek.
Rutger Bregman is historicus en columnist voor de Volkskrant.
Uitgelichte foto: bron
