Goldmine Serra Pelada, State Pará, Brasil (The Number Eight), from the Series “Uncertain Grace” (1986)
Soms dient zich het moment aan om iets duidelijk te maken over je beweegredenen. Ik vrees onderhand namelijk dat veel mensen niet begrijpen dat wat ik op internet doe twee kanten heeft. Enerzijds informatie doorgeven over zaken die mij interesseren, die ik graag met anderen deel. Daar valt van alles en nog wat onder. Ook politieke materie, het doorprikken van propagandamethodes bijvoorbeeld, soms rechtstreeks, vaker indirect door het attenderen op culturele producties en de overname ervan op dit weblog. Anderzijds wordt me dat opereren vaak onmogelijk gemaakt, want in sommige kringen wordt openbaarheid, kennis en een beetje culturele bagage als een bedreiging gezien. Voor het eerst werd me dat laatste bewust bij een forum van de NRC en de voorloper van dit weblog was geboren. Hier het eerste bericht. Volgens dat stramien ben ik verder gegaan, zonder mijn hoofdactiviteit uit het oog te verliezen. Wel groeide dit alles uit tot een soort project. Aan de hand van hetgeen Tibaert overkwam op zijn Twitter accounts en blogspots kon ik aantonen hoe de fascistische openbaarheid in zijn werk gaat.
Het begon met de hoogst vermakelijke reacties van een of andere knul die zich beriep op groot historisch inzicht. Lees maar. En waarmee eindigt voorlopig dit project? In wezen met de activiteiten van iemand die beweerd historicus te zijn, die zegt dat hij de geschiedenis inhaalt. Zonder zijn ronduit smerige interventies was mij een hoop werk bespaard gebleven. Echter zeuren moet ik niet, het tonen van zijn en soortgelijke activiteiten en uitspraken kan veel mensen tot voordeel strekken en juist dat was en is mijn bedoeling. Zie ook dit dossier.
Meerdere van geheel andere aard zullen bij leven en welzijn volgen, niet als een heksenjacht op voor mij onwelgevallige figuren, dat soort praktijken laat ik graag aan anderen over, maar uit een oogpunt van historische betrouwbaarheid en rechtvaardigheid. Iemand die Wilders bestrijdt en zelf handelt als een fascist, vormt een bedreiging voor de anti-fascistische zaak. Op zijn minst is hij (of zij) chantabel vanwege onbetrouwbaarheid. Pogingen om bewijsmateriaal te doen verdwijnen maakt de zaak des te neteliger.
Wie gaat internet ter harte, kun je je ook afvragen. De mensen die het gebruiken om hun eigen ego op te blazen misbruiken het regelrecht. De idioterie over auteurs- en portretrecht is daarbij nog wel het minste.
Een van de linkjes die ik dagelijks doorgaf betrof een radio programma. Ik denk niet dat ooit mensen die mij menen te moeten beschuldigen van wat dan ook, als alcoholist bijvoorbeeld of pornograaf, of kinderbedreiger (ja, ja, allemaal strafbaar, dergelijke valse beschuldigingen) naar dat programma hebben geluisterd. De opzet is een beetje zoals ik me die ook bij dit weblog voorstel. Handreikingen doen om verder over na te denken. Vanavond was het thema internet, n.a.v. voorstellen van de Hongaarse regering om belasting te heffen op het gebruik van internet. Deze toelichting lijkt me een mooie afronding van wat ik te zeggen had:
Chaos und Kontrolle – wer regiert das Internet?
Irgendwie wollten wir es doch alle gerne glauben: mit den neuen Medien bekommen demokratische Bewegungen eine nie dagewesene Schlagkraft, das Internet ist das freiheitliche Tor zur Welt. Alle haben den gleichen Zugang zu Wissen, verfügen über dieselben Verbreitungsmöglichkeiten, können über alle geographischen und politischen Grenzen hinweg miteinander kommunizieren. Seit geraumer Zeit nun reiben wir uns aber die Augen: auch die dunklen Kräfte bewegen sich geschickt auf den Datenautobahnen, Diktaturen und Geheimdienste klicken sich behende durch soziale Netzwerke und verfolgen ungeliebte politische Kräfte, wie in China zu beobachten. Und jetzt strecken Politiker in Ungarn die Hand aus und wollen kassieren, eine Internetsteuer. Der Traum vom Internet als Hort der Freiheit und als Plattform für Demokratisierung weltweit – können wir ihn noch träumen?
