Pina Bausch: “I’m not interested in how people move, but what moves them.”
Waarom doe je wat je doet? Handelen we uit vrije wil of komt ons handelen voort uit een veelheid van factoren die we zelf niet in de hand hebben, geen kennis van kunnen hebben, niet te doorgronden zijn, zowel van buitenaf als wel van binnenuit, vanuit onze eigenaard om het maar eens salopp, nonchalant te formuleren? Des te moeilijker wordt het om de beweegredenen en reacties van anderen in te schatten. Wezenlijk zijn we allemaal hetzelfde en toch lijken de minimale verschillen niet te overbruggen kloven. Je merkt het als je iets wilt verduidelijken over waarom je iets doet dat voor een ander onbegrijpelijk, zelfs als onwenselijk gezien wordt.
Zo de activiteiten van Tibaert op internet. Van het een kwam het ander, zonder vooropgezet plan, zonder zelfs enige idee toen ik eraan begon. Het NRC forum had mijn aandacht getrokken. Na korte tijd bleek dat de kaarten geschud waren en er vals gespeeld werd. Onder eigen naam reageren was de eis, een groot deel van de deelnemers had er lak aan. Dat kwam me duur te staan toen ik mijn vrouw wilde beschermen. Stoppen dan maar? Toch ging ik door, nu echter onder een pseudoniem. Koppig als een ezel wilde ik mijn geluid laten horen over fascisme, iets waar nauwelijks iemand naar kraaide en toch was Wilders bijna dagelijks het onderwerp. Juist over die meneer wilde ik mijn mond houden, over deze nonvaleur.
Enkele maanden later greep het gajes op dat forum in en werd ik onder mijn pseudoniem weggezet als een veelkoppige draak. Augustus 2009 en het was Ramadan. Nog nooit had ik zo’n pret gehad op internet. Er werd niet gemodereerd en alles verscheen linea recta op het forum. De verwarring bij het gajes sloeg toe. Wat in hun ogen niet kon, kon niet waar zijn en ik kreeg een heuse familie toegedicht. En geloof het of niet, dat sprookje werkt tot heden door. Ik zou er geen melding van maken als het niet in een andere vorm op Twitter tot leven gewekt was. En o wonder, politiek gezien van dezelfde snit als bij de NRC.
In beide gevallen konden mensen elkaars bloed wel drinken, maar ze waren het roerend met elkaar eens waar het Tibaert betrof. Mensen waarmee ik in contact was werden als non existent weggezet. In een eerste poging om te laten zien welke praktijken er plaats vonden maar ten einde raad een weblog aangemaakt. De stukjes uit dat blog staan nu op dit weblog, te beginnen met februari 2010. Er valt in het vervolg te ontdekken hoe censuur door de NRC werd gepleegd, hoe een moderator als volleerd fascist te werk kon gaan, hoe reactionaire SP’ers in niets verschillen van PVV’ers als het er werkelijk toe doet en meer van die vrolijk makende zaken.
Wat beweegt dergelijke mensen? Deze vraag bij benadering beantwoorden kost veel energie en geduld bleek uit vervolg op Twitter. Gelukkig kan ik er makkelijk aan ontsnappen, vaak heb ik overwogen ermee te stoppen, maar een morele verplichting heb ik me opgelegd, al het mogelijke doen om fascisme geen herkansing te geven. Ontsnappen aan de vuilnis doe ik daarom op een andere manier onder het motto, gedeelde vreugd is dubbele vreugd. Hier, Pina Bausch met het ballet “Vollmond”.
Uitgelichte foto: Pina Bausch – bron
