Fuel for a Million Cars a Day! Modern Oil Field in West Texas – Postmarked November 1942
Grote geesten waren over Twitter, allen bezorgd over uitlatingen van mensen die over onze veiligheid dienen te waken. Met een bericht uit het gezaghebbende volksblad voor Nederland wordt de spot gedreven. De titel liet niettemin niets aan twijfel over:
‘Militair moet zelf pang-pang roepen’
Verdrietig is het te horen hoe de door ons verkozenen hiermee omgaan vernemen we.
De commentaren liegen er niet om. Hier de volledige lijst, dan weten we precies wie landverrader zijn en wie niet. Een voorbeeld ter illustratie, een staatsgreep:
Niemand stoort het dat volwassen kerels die andere volwassen kerels bevelen “pang-pang” te roepen niet voor gek verklaard worden. Dat dergelijke bevelen nog gepikt worden ook is wel het toppunt. Of is het voor en na “Befehl ist Befehl”?
Voor wie het nog niet wist, ons leger dient nergens toe, behalve de economische belangen van de USA. Militair was (en is?) het een lachertje, zeker het landleger in de tijd toen militaire dienstplicht gold. Uitgerekend in België heb ik eens meegemaakt hoe al het rijdend materieel in de blubber wegzonk tijdens een oefening. Hijskranen moesten er aan te pas komen om het zaakje weer vlot te krijgen. Leopoldsburg 1966.
Hoeveel miljarden zijn er al over de balk gegooid dacht u sinds 1945? Politionele acties, NAVO… Denk ook eens terug aan de Starfighter… En de brandstof voor dit al? Hoe werd die verkregen?
Toen betrof het ook dienstplichtigen, die waren pas goedkoop, sliepen op stro en kregen een kwartje soldij per dag…
Uitgelichte afbeelding: bron
