Joachim Wilbers: Boommarter op de Cannerberg – Maastricht
Twee jaar geleden verdwenen mijn weblogs op een account bij Google. Twee jaar zijn we nu dus verder en de schaamteloosheid van de veroorzakers en daders is ongebroken. Ze weten wat ze hebben aangericht en ze etaleren zich nach wie vor als slachtoffers.
Gestart ben ik indertijd op internet met een weblog om te kunnen laten zien wat zich in het forum van een beschaafde krant afspeelde. Dat was een blog bij Opera, inmiddels overgezet naar deze site toen Opera ophield met zijn weblogs. Kort na mijn start op Twitter ben ik een equivalent begonnen met een blogspot bij Google om alle dwaasheden en smeerlapperij mij betreffend te laten zien. Eigenlijk had ik er al na een half jaar schoon genoeg van. Ik werd als pedofiel neergezet en het werd een fraaie illustratie van wat pedofielen moeten ondergaan als het gajes er lucht van krijgt en hen weten te lokaliseren.
De volgende strafbare daad volgde toen mijn familie hierin betrokken werd op het moment dat ik praktisch blind geworden was. Goede raad was duur. In ieder geval volgde een aanklacht, waar zover als ik weet nog niets mee gedaan is.
Mijn oogkwaal kon in zoverre verholpen worden dat gewoon lezen me weliswaar nog steeds moeilijk afgaat, maar het scherm biedt uitkomst. Een reden om ook te blijven twitteren, hoofdzakelijk om te laten zien wat mogelijk is om iemand tot onpersoon te verklaren. Bij de door mij gekozen opstelling besef je pas terdege hoe mensen zich zullen voelen die zich niet verdedigen kunnen. Dit werd nadrukkelijk ook mijn leidraad. Maak maar waar wat jullie beweren, dat ik dit of dat ben. In die geest dus. Ik werd zelfs geconfronteerd met een heuse aanklacht over hacken. Te gek voor woorden, maar al die zaken die over mij geventileerd werden, werden en worden geloofd en in veelvoud herhaald. Vraag het maar bij de mensen van de site Krapuul, die hakken met hetzelfde bijltje als PVV gajes.
Werkelijk de spuigaten liep het uit vanaf najaar 2012. Pedofilie en Demmink. Het begin van die affaire is uitvoerig door mij gedocumenteerd. Door het doen laten weghalen van mijn blogspots een jaar later, verdween voorgoed praktisch alle materiaal over dat jaar. Bar en boos wat daar te lezen viel, de daders voelden zich te kijk gezet met hun eigen leugens, bedreigingen, noem maar op. Dat moest dus verdwijnen vonden die daders. Zogenaamde schending auteursrecht bracht uitkomst om Google te overtuigen. Via screenshots valt veel nog te reconstrueren gelukkig. Noodzakelijk voor justitie. Het oudere materiaal waarover ik nog wel beschikte is overgezet op dit weblog. Wilt u dus wat inzicht verkrijgen wat zoal mogelijk is op internet, strafbaar of niet, dan kunt u hier terecht.
Vanaf begin vorig jaar hou ik op een nieuwe blogspot een dagboek bij dat momenteel qua opmaak verbeterd wordt en van lieverlee ook naar deze site overgeheveld wordt, zodat de samenhang behouden blijft en er een overzichtelijk geheel ontstaat.
Uitgelichte foto: @ Joachim Wilbers – bron
