Peter Turnley: Canal St. Martin, Paris (1984)
De afgelopen weken ben ik er met mijn gedachten niet echt bij. Talloze e-mails moet ik nog beantwoorden en weer andere versturen. Het lukt alsmaar niet. Er gebeuren in onze directe omgeving zaken die rechtstreeks met leven en dood te maken hebben. Dan pas merk je hoe kort het leven is en hoe nietig en realiseer je je wat we elkaar aandoen. Dan moet je oppassen niet door het lint te gaan bij berichten van regelrecht gajes. Zouden die mensen niet beseffen dat het morgen met hen afgelopen kan zijn? Welke balans kunnen zij opmaken over hun leven? Of is het verspreiden en aanwakkeren van angst- en haatgevoelens iets dat ons verder brengt, ons gelukkiger maakt?
Als je nu afscheid moet nemen van het leven met de verwachtingen die je had op een betere toekomst valt dat bijzonder zwaar. Er doemt weer een scenario op van oorlog en vernietiging, eentje welk we niet meer voor mogelijk hadden gehouden.
Fascisten en nationalisten eisen weer de ruimte op waarin zich die ellende kan afspelen. Hun praatjes worden geloofd.
In deze omstandigheden worden kinderen geboren. Het word je bang om het hart. Welke toekomst staat hun te wachten? Eentje als in Syrië? Eentje met natuurrampen?
Fascisten hebben aan dit alles lak, ze denken er zelfs beter van te worden, eraan te kunnen ontsnappen. Hun handelen baseert op geweld, zonder hebben ze geen mogelijkheid tot bestaan. Het wapenarsenaal is rijkelijk gevuld. Hun enige zorg.
Leren we nou nooit uit het verleden? Willen we niet weten, dom gehouden worden?
Allerlei gevoelens strijden bij mij om de voorgang. Ik kom er niet uit en hou me voorlopig ledig om oud spul op internet een beetje inzichtelijker te maken. Dat helpt ook niet echt, maar dan heb ik tenminste het gevoel dat ik nog iets onder de aandacht kan brengen waar de een of ander wat aan heeft. Een ding is zeker, ik verheug me erop dat het leven doorgaat en er toch hoop gloort op een toekomst zonder fascisme en geweld. Ook elders, vooral elders.
Mozart – Die Zauberflöte – fragment 2e acte – Salzburg 2018
Ik ga nog maar eens een blokje om…
Foto: Peter Turnley – Photo-essays: Moments of the Human Condition
