Quatorze Juillet

Felix Labisse: Le 14 juillet à Pointe-a-Pitre (1968)

Met een van de gevolgen van de gepleegde censuur via Google wordt ik stelselmatig geconfronteerd, hyperlinks die verwijzen naar niet meer zichtbare weblogs. Als voorbeeld, druk je op de betreffende link met als titel “Quatorze Juillet” in een ander bericht krijg je dit te zien:

De strijders voor rechtvaardigheid kunnen trots op zichzelf zijn. Mooi toch dat dit pornografische weblog van het toneel verdwenen is? Het laatste woord hierover is echter nog niet gesproken. 

Tot op heden weigert dader samen met mij naar de rechter te stappen om een principe uitspraak te verkrijgen of in het onderhavige geval sprake is van schending auteursrecht, gekoppeld aan het feit, dat wil ik er voor de duidelijkheid aan toevoegen, dat het een stuk betrof waarover ook dader niet het auteursrecht bezat. Een hoogst merkwaardig voorval, waarvan je je zelfs kunt afvragen of er plagiaat in het spel was.

De voorgeschiedenis volgens dader, waarbij op onbeschaamde wijze een loopje werd genomen met de feiten, onderwijl mij verdacht makend, is in een woord schunnig. Over de bedrieger Huib Riethof maakt de dader,  in de wetenschap verkerend dat hij loog, geen enkel woord meer vuil: “Een zekere Alphonse Scaf probeert mij, (…) te betrekken in zijn alles behalve frisse zaken.”  Rechtstreeks tegen mij zei dader dat ik niets begreep van de zaak Herman F. en dat ik, door aangifte te doen tegen die man meeliftte met anderen. 

Een jaar later deed dader met succes een beroep op Google. Weg mijn spullen. Vervolgens ging dader rechtstreeks over tot de aanval. Koste wat het kost moest Tibaert in diskrediet worden gebracht, weggezet als leugenaar en bedrieger. Het werd voor dader een faliekante mislukking. 

Eerlijkheid loont. Wacht maar af Ina Dijstelberge samen met je maatjes.

• AANGIFTE TEGEN EEN ANTISEMITISCHE PORNONAZI

• EEN NAZI STUDENT OP TWITTER

• DIE LÜGENPRESSE

• GETEISEM

• MIJN BRUINE NEEF