Het is vermoeiend steeds te reageren op verzoeken om een petitie te ondertekenen en geld te storten voor een nobel doel. Er is veel mis in de wereld en we weten er nauwelijks iets over. We voelen ons schuldig, schuldgevoel wordt ons aangepraat, uiteindelijk zijn we allemaal schuldig. Werkelijk?
Waardoor en waarom wordt zoveel ellende mensen aangedaan, worden plannen ontwikkeld en tot uitvoering gebracht die willens en wetens ten koste gaan van de samenleving als geheel, van plaatselijk tot mondiaal. Het algemeen belang wil het, de meerderheid is voor. Goed voor de werkgelegenheid, de economie. Winst moet gemaakt worden en daarvoor moeten autowegen en vliegvelden aangelegd worden. Zelfs voor vluchtelingen wordt gezorgd, AZC’s… Persoonlijk wil niemand ergens last van hebben. Stank, herrie en verdere ongemakken zijn voor de anderen, die het minder goed getroffen hebben. Opkomen voor ons soort mensen is vaak het hoofdmotief als de nadelige gevolgen van onze leefwijze te dichtbij komen en actie ondernomen wordt.
In een volledig geatomiseerde maatschappij, waarbij de lasten afgeschoven worden op het individu onder het motto van de vrije en voor zijn doen en laten volledig verantwoordelijke mens, passen perfect peilingen en petities. Het ene als een instrument om de vertegenwoordigende democratie een alibi te verschaffen, het andere als ventiel om spanningen niet te hoog te laten oplopen. Ze zijn ook goed voor de geestelijke volksgezondheid, want we worden gehoord en dat schept een gevoel van opluchting. Zelfs over een TV-programma ontstaat rumoer. Een programma dat veel beelden uit de oude doos bevat gelardeerd met interviews ter duiding. Voor het overige, armoede troef. Altijd leuk om naar te kijken, zeker als je niet bekend met het gebodene, zonder dat het nauwelijks iets bijdraagt aan kennis over historische ontwikkelingen. Het past volkomen in ons model van samenleving, waarbij de omroep als opdracht heeft voor het entertainment zorg te dragen, met als voornaamste doel reclamegelden genereren.
Is het zinvol een petitie tot behoud van een dergelijk programma te tekenen? Dat zou het zijn als onze omroep ter discussie stond. Willen we dieper in onze portemonnee tasten om progamma’s als “Vroegere Tijden” aan een goede, maar dure, redactie te helpen? Om gezaghebbende programma’s te maken die effect hebben in de samenleving en waarvan we wijzer worden? Vergeet het. Het kan ook niet in dit bestel, vandaar dat de slopers van de publiek geheten omroep zo’n makkelijk spel hebben. Het kan anders, het zou anders moeten.
Ook nu wordt geschiedenis geschreven. Hoe worden we geïnformeerd, hoe worden we gemanipuleerd? In ons bestel volop en gelet op haar geschiedenis een vanzelfsprekende zaak. We zijn niet anders gewend in dit land. Als voorbeeld, Rutte in al zijn schaamteloosheid en wat hij zich dacht te kunnen permitteren met “zijn volk” als ruggensteun. Geschiedenis werd geschreven…
Rutte als voorbeeld voor velen. Een kenmerk verenigt ze, geheugenverlies en liegen, bedrog plegen. Integere politici hebben geen last van enquêtes e.d. die via social media hun verspreiding vinden, gestuurd door demagogen. Maar welke politicus is integer? Zijn journalisten integer, die hen moeten controleren? Vergeet het, uitzonderingen daargelaten.
Die petitie teken ik zeker niet. Ze is doelloos.
