Kijk eens wie we daar hebben…

Gepost op door tibaert

Kees Scherer: Spelende kinderen in Amsterdam – vijftiger jaren



Vorig jaar, de teugels van de lockdown werden gevierd en er moest nog een verjaardag gevierd worden, dus neergestreken op een terras. Kijk eens wie we daar hebben, zei m’n vriend, het gezicht van “Andere Tijden” kwam voorbij. Hem uitnodigen om aan te schuiven was vanwege de corona-maatregelen problematisch. Nu heb ik er spijt van dat ik het niet gedaan heb. Dan had ik hem kunnen aanspreken op programma’s over Maastricht. Dan was ik wat meer te weten gekomen hoe zijn programma tot stand kwam en waardoor het op zo vele fronten tekort schoot. Grappig in dit verband was dat we even later aan de praat raakten met een aantal Belgen. Nee, over de afscheiding van België met het Noorden wisten ze hoegenaamd niets. Dat de plannen op Sint Pieter bij Maastricht voorbereid waren zeker niet, ook niet dat Nederlands Limburg in zijn geheel bij België hoorde. Over geschiedenis gesproken.

Over verdomming ook. Luister maar eens naar het volgende hoorspel uit 1982 van Enzensberger waarin op een satirische wijze de rol van de media belicht wordt, zoals het al decennia praktijk is. Begrijpelijk dat bij al deze “Ausgewogenheit” elke zinnige informatie in het niets verdwijnt.



 
Kraken en woningnood. Voorjaar 1981 in Nijmegen: Is het hier oorlog? In het kader van de herstructurering van de binnenstad werden velerlei plannen ontwikkeld deze ingeslapen stad, met een grote verpauperde bevolking, om te vormen tot een moderne, attractieve stad. Helaas was de strijd om de Benedenstad voor investeerders aantrekkelijk te maken grotendeels verloren gegaan. Ondanks de voortvarende sloop van deze buurt kwam er sociale woningbouw op deze lucratieve plek. De vroegere bewoners kregen het zwaar bevochten recht tot terugkeer. Het roer moest om, parkeergarages leken een absolute voorwaarde om van de overige binnenstad een hoogwaardige city te maken. Politiek heet vooruitzien, je kunt ook stellen de bevolking voor een fait-accompli stellen, en die zienswijze deelde het college van B&W. Een nieuw stadhuis werd alvast op voorschot gebouwd met als gevolg dat de stad vanwege een daardoor veroorzaakt miljoenentekort onder curatele van het Rijk kwam te staan.

Dezer dagen zond de VPRO een aflevering uit in de serie Andere Tijden over het geweld tegen krakers in Nijmegen. 1981. Mijn kantoor bevond zich in de Molenstraat en ik was als het ware buurman van de krakers in de Piersonstraat. Het programma wordt volledig toegespitst op het door de overheid getolereerde geweld. Het wordt gebracht als eenmalig en niet als structureel. Niets wordt vernomen over de voorgeschiedenis, de herstructurering, over de desolate economische en sociale toestand van de stad met de universiteit als Fremdkörper. Moet ik verder gaan. Nee, dan moet ik weer duiken in oude rapporten en plannen, daar heb ik geen trek in, dat laat ik graag aan Nijmegenaren zelf over. Overigens het resultaat van het veertig jaar geleden begonnen proces mag er wezen: een Casino aan de Waal en een getransformeerd Plein 44. Ook het Stationsplein past volledig binnen het Nijmeegse concept, een grote onherbergzame vlakte. Zo blijft de stad proper en overzichtelijk.

Waartoe dient geschiedenis? Om er lering uit te trekken, om te voorkomen dat we steeds het rad opnieuw moeten uitvinden. Voldoet dit programma hieraan? Nee. Jullie hebben toch gewonnen zegt de interviewster. Een beter bewijs van onkunde kon ze niet leveren. Saillant in dit verband is een gesprek dat Omroep Gelderland over dezelfde gebeurtenissen uitzond. De aanwezige voormalige “kraker” wist nog wat te melden over de journalistieke mores indertijd, die van de VPRO met name. Kijk maar…
 


 
Nogmaals, toch spijtig dat ik geen gesprek heb aangeknoopt heb met Hans Goedkoop over de Stokstraat, de Cannerberg en meer van die zaken. En vooral over de taak van de media. Zeker nu zich een befaamd kenner van fascisme heeft gemeld. Ook hij spreekt over verdomming. Frappant. een man die pertinent weigert ook maar iets te tonen uit zijn ongetwijfeld gezaghebbende studie over fascisme. Wil hij ons dom houden? Zijn scriptie handelde over de politie in Haarlem en Amsterdam, ook daarover hult hij zich in volstrekt stilzwijgen, terwijl juist dit een relevant onderwerp is met betrekking tot staat en fascisme, mede gelet op de praktijk van alledag. Ben wel nieuwsgierig hoe het verloop van een aanklacht tegen hem is i.v.m. smaad en laster, die nauw samenhangt met zijn interpretatie van fascisme als man van law and order. We wachten maar geduldig af wat het Openbaar Ministerie denkt te moeten ondernemen tegen deze persoon.
 



Uitgelichte foto: bron
Hoorspel: WDR 3

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Gepubliceerd door tibaert