Erich Fried behoort tot die mensen die onvervangbaar, onmisbaar zijn. Een scherpzinnige geest, een woordkunstenaar. Hij zou nu honderd jaar geworden zijn en het blad Junge Welt, een blad dat in smiezen gehouden wordt door de Duitse Verfassungsschutz, organiseerde een bijeenkomst over hem. Omdat dit jaar ook Napoleon herdacht wordt een verhaal uit de bundel “Fastalles Mögliche – Wahre Geschichten und gültige Lügen” verschenen in 1975:
Kort voor zijn dood en de val van de Muur in Berlijn, waarvan hij de bedoeling doorgrondde en goedkeurde, maakte de BBC een documentaire over hem. Zijn jongste zoon Klaus is als cineast momenteel met de opnamen bezig voor een film die het leven van Erich Fried in de context plaatst van de afgelopen eeuw. Politiek, sociaal en cultureel.
Het mag geen verwondering wekken voor wie zijn geschriften kent en weet heeft van zijn activiteiten, dat Fried op dodenlijsten stond van zionisten. Een gebeurtenis uit het begin van de oorlogsjaren in Londen is hiervoor illustratief. Pas op latere leeftijd kon hij het voorval verwerken. Het betrof een felle zionist die naar Palestina wilde gaan om de zionistische droom te verwezenlijken. Bij de kust van Cyprus werd hij door een Britse soldaat doodgeschoten. Zijn vriendin bereikte wel het Beloofde Land, maar vluchtte er enkele jaren later weg naar New York. Daar beroofde ze zich met haar meegenomen kind van het leven.
Grote erkenning en bewondering oogstte Erich Fried met zijn liefdesgedichten. Als afronding nog de stem van Konstantin Wecker, die enkele gedichten voordraagt.
-
DYLAN THOMAS
-
HET GEHEUGEN KLEURT
-
KLAUS
-
PRAAG 1968
-
HET INSTITUUT
-
EEN DODE BEN IK…
-
KOM NIET AAN MENSEN DIE MINACHTEN
-
BARBARIJ
-
HET WACHTEN IS OP DE ONDERGANG VAN HET AMERIKAANS IMPERIUM
-
ISRAËL: DE LAATSTE ANTISEMITISCHE STAAT
-
SCHAAMTELOZE JUSTITIE
Uitgelichte foto: bron – Teksten: © Verlag Klaus Wagenbach
