Europese verkiezingen

Sheffield – Grosvenor House Hotel




Heel vreemd. Politici die hun gezworen vijand proficiat wensen met de behaalde overwinning. Zoiets als Willy Brandt die Adolf Hitler de hand schudt na diens machtsovername, als u begrijpt wat ik bedoel. Ronduit afstotend vond ik het gedrag van Mark Rutte. Als een weinig begaafd demagoog Wilders imiterend. Zijn Europese confrère lachte als de bekende boer. Al bij al een mislukte persiflage op het PVV duo Wilders-Madlener. Dat wordt nog wat in Brussel samen met die illustere CDA figuren. We worden echt het lachertje van Europa.

Iets anders. Kan de toetreding tot de EU van Turkije niet bespoedigd worden? Samen met al die miljoenen Franse en Duitse moslims is dan een breed islamitisch fundament onder Europa gelegd. Kan onze positie en geloofwaardigheid in de rest van de wereld alleen maar ten goede komen. Zie hoe Obama schermt met ‘zijn’ moslims.

Erg dom om in dit verband dan weer over ‘onze’ Marokkaantjes te beginnen. Ook een vorm van recidiveren. Zo stom en simpel zijn de Nederlanders nou ook weer niet. Het waren geen opiniepeilingen maar verkiezingen voor het Europese parlement. Zelfs in Venlo wist men dat. Geen socialer Europa, de EU dient alleen een vrijhandelszone te zijn. Dat is het speerpunt van de PVV. Conclusie: een deel van het electoraat heeft op de PVV gestemd uit puur egoïsme. Tegen gelijke kansen voor ‘autochtonen’ en ‘allochtonen’ om precies te zijn.

Tot pakweg in de zeventiger jaren hadden we een levendig politiek debat. En een veel grotere afstand tussen de politieke kaste en het kiezersvolk. Wat is er sindsdien misgegaan? Raakten we een beetje volgevreten en waren politici alleen maar nodig om op de winkel te passen? Ja en toen kwamen Thatcher, Reagan, de muur viel en wat gebeurde? Alles ging in de uitverkoop, zo voelde het, op een a-politieke manier. Marktgericht. Is dat het misschien, het gevoel verraden te zijn nu het slechter gaat?

Sheffield – 1960

 
Op de keper beschouwd zijn kiezers nooit serieus genomen, vroeger niet en nu ook niet. Het enige dat dit radicaal zou kunnen veranderen is het dagelijkse leven politiseren, maar wie wil dat? Ik in ieder geval niet. Of allemaal lid worden van een politieke partij, alle vergaderingen bijwonen, actie voeren? Wie krijg je nog zo gek? De media? Wie wil werkelijk geïnformeerd zijn? Wie is in de mogelijkheid politiek gemarchandeer te doorzien?

Illustratief was het verhaal over Volendam vandaag in de krant. Daar kun je heel wat ingrediënten uit halen waarom het politiek de verkeerde kant opgaat. De reacties van Volendammers hebben veel gemeen met wat elders ook al geconstateerd is. De xenofobie regeert het meeste bij mensen die nauwelijks weet hebben van ‘buitenlanders’, van de Islam noem maar op. Waarom reageren mensen zo, zelfs vaak tegen hun eigen belangen in? Weet u het?

De prognoses zijn meer dan bewaarheid. Italië lijkt voor altijd verloren. Leidersfiguren wat ze ook voorstellen lijken als een magneet te werken. Democratisch of opportunistisch, hebben mensen zo weinig zelfrespect? Het ‘follow me’ zit kennelijk in de lucht. Onbegrijpelijk dat het streven voor een sociale politiek zo slecht voor het voetlicht wordt gebracht. Kan het anders en dan vooral pan-europees?

Ook economische perspectieven ontbreken op wat modieuze kreten over kenniseconomie e.d. na, eigenlijk reikt het allemaal niet veel verder dan wat extrapoleren van het bekende en vertrouwde. Overigens lijkt Europa de greep op het industrieel productieproces, de warenproductie, volledig kwijt. Toch is de EU ooit als EGKS begonnen. En nu? Een nieuwe stad-land verhouding creëren, zou dat niet wenselijk zijn? De weg inslaan naar een agrarisch Europa bijvoorbeeld onder andere economische voorwaarden, ooit voorgesteld voor het naoorlogse Duitsland?
 



 

Uitgelichte foto: bron

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.