Artur Pastor: serie “Lugares da Memória” – Trás-os-Montes (1950-60)
Dat Portugezen nog steeds bang zijn voor hun eigen schaduw (erfenis van ene Salazar) heb ik de vorige keer al duidelijk kunnen maken.
Theo douma
Dat er hier een zwarte economie van iets meer dan 40% is dat berust ook op feiten. Voor de duidelijkheid: In Nederland bestaat dat natuurlijk ook maar daar geven de officiële cijfers aan dat wij zo rond de 10% hangen.
Ik wil u nog even meenemen naar mijn bijdrage over de nogal merkwaardige aanleg van een oversteek-plaats naar -dacht ik- onbekende bestemming. Daar heb ik me toch zoooo gruwelijk in vergist: er bleek n.l. een heus masterplan achter te zitten. Want was is het geval zo ontdekte ik gisteren maar ook vandaag (6 februari): die prachtig aangelegde oversteekplaats vormde de prelude naar een heuse aanleg van een zebrapad.
Voordat ik het verhaal begin laat ik u even de betreffende straat zien: deze is slechts eenzijdig bebouwd en er staat slechts ’n verlaten fabriekje, ten onder gegaan vanwege de bouwmalaise. Daarnaast was men begonnen aan het bouwen van een appartementen complex maar… de betreffende aannemer is inmiddels ook failliet dus de komende X-jaar zal er ook wel niets meer gebeuren en er dus ook niemand komen te wonen.
Links staat dat fabriekje. Maakten pvc ramen en deuren.
Gisteren was dus de grote dag: met man en macht waren de mannen bezig om een zebrapad aan te leggen en aan het einde van de dag was de klus warempel geklaard.
Jammer alleen dat die prachtige zebra-verf niet zo duurzaam bleek want toen ik er zopas deze foto maakte bleek een deel van de verf alweer “weggereden” te zijn.
Nou dat is nu niet bepaald nieuw, immers alles hier gaat minimaal in drie of meerdere (dure) stappen en zo begon met vandaag vrolijk opnieuw.
Nee, natuurlijk niet aan het herstel van die kapotgesneden waterleiding dus de plantjes moeten echt nog even zonder water en ik hou u van dit wereldnieuws natuurlijk step-by-step op de hoogte.
Wat deden al die mannekes en bijbehorende opzichters en vrachtauto’s dan wel zo zult u zich wellicht afvragen ?
Nou een plaatje helpt en zegt zoals zo vaak meer dan 1000 woorden:
Er moest -en waarom kon ik dat nu niet bedenken- natuurlijk nog een extra handeling gebeuren: inderdaad een op- en afrit van de stoep naar dat zebrapad. Reuze handig wanneer je bijvoorbeeld een al dan niet gevulde kinderwagen in die containers wilt flikkeren. Of je buurman met fiets en al!
Mijn prangende vraag bleef toch overeind: waarom moest dat zebrapad er nu eigenlijk komen?
(En waarom mag dat zoveel geld kosten? Geld wat er helemaal niet is want een vriendje van mij zit in de gemeenteraad van deze overigens mooie maar extreem arme stad en hij weet dan ook alles over het bijna failliete Tavira).
Na vandaag denk ik het verrassende antwoord te weten. Al zeven jaar gaan de bewoners van deze flats naar de overkant van die extreem drukke straat om daar in twee klaarstaande groene vuilcontainers op wieltjes hun afval te deponeren. Al die jaren liep men door die bermstruikjes om hun afval keurig in die bakken te smijten.
Niemand maar dan ook niemand die het zelfs maar in hun hersens kreeg om de gemeente Tavira te vragen om voor dat doel maar eens even diep in de lege buidel te tasten door voor een heuse maar dure oplossing van die volkomen overbodige euhhh infra-structuur te gaan zorgen.
En niemand van die bewoners -en ik ken ze bijna allemaal persoonlijk- is ooit op het briljante idee gekomen dat die rijdende vuilcontainers ook wel NAAST hun flatgebouw zouden kunnen worden geplaatst en zouden ze die drukke & gevaarlijke racebaan niet telkens behoeven over te steken. En… de af te leggen afstand is korter!
Een dergelijke oplossing zou binnen 5 minuten zijn bekeken en de kosten van deze verplaatsing schat ik op iets minder dan 10 euro aan manuren.
Afijn. Het zebrapad ligt er inmiddels, de laatste hand aan een 2e af- en oprit van die stoep zal vandaag ook nog wel klaar komen en ik denk dat ze vrolijk de weggereden verf ook wel weer zullen aanbrengen.
Hoe het afloopt met dat verbroken irrigatie-systeem laat ik u natuurlijk weten want wie ben ik om u in ademloze spanning te laten zitten.
Ik sluit af met een paar voorspellingen :
1) binnen een paar dagen zien we de schilders opnieuw aan het (zebra)werk maar dan met echte verf natuurlijk;
2) krijgen we veel kop- en staart botsingen van al dat voorbij razende verkeer wat daar helemaal geen voetgangers oversteekplaats verwacht;
3) en gaat de (her)aansluiting van dat irrigatie-systeem nog veel extra geld en overbodig werk kosten. Maar… zo houden we de mensen hier wel aan het werk!
Uitgelichte foto: bron
Sonja7 februari 2013 13:43
Herkenbaar! Rij je door Zuid-Frankrijk, Spanje, Portugal, overal van die mannen die aan de weg werken, soms met groot en topzwaar materieel langs de rand van een afgrond, soms staand met de handen in de zakken, de blik glazig in het oneindige starend.
Beantwoorden