Uit de chaos worden hemel en aarde geschapen.
“Und Gott sprach: Es werde Licht! Und es ward Licht.”
En hij schiep de mens, de man. Uit de man de vrouw. Een man, koning van de natuur. de vrouw, lief en vol vrolijke onschuld.
De man weet wie hij danken moet en sprak:
Nun ist die erste Pflicht erfüllt,
Dem Schöpfer haben wir gedankt.
Nun folge mir, Gefährtin meines Lebens!
Ich leite dich, und jeder Schritt
Weckt neue Freud’ in unsrer Brust,
Zeigt Wunder überall.
Erkennen sollst du dann,
Welch unaussprechlich Glück
Der Herr uns zugedacht.
Ihn preisen immerdar,
Ihm weihen Herz und Sinn.
Komm, folge mir, ich leite dich.
En de vrouw antwoord in de paradijselijke toestand, waarin beide verkeren:
O du., für den ich ward,
Mein Schirm, mein Schild, mein All!
Dein Will’ ist mir Gesetz.
So hat’s der Herr bestimmt,
Und dir gehorchen bringt
Mir Freude, Glück und Ruhm.
We kennen het vervolg, het ging mis. De erfzonde begaan is ons deel met als drijvende kracht de vrouw. Ze verleidde de man, het is haar natuur. Ze kan niet anders, ze moet beschermd worden en daartoe kiest ze voor de in haar ogen meest geschikte.
Die Schöpfung
LIEBE, LUXUS UND KAPITALISMUS…
De samenhang valt niet te overzien, vrouwlief weet zich te verkopen, weet hoe haar wensen vervuld kunnen worden. De vrouw, het vrouwelijke wezen. De ironie wil dat man en vrouw hun natuurlijke eigenschappen steeds meer ontkennen, edoch, een eitje is geen zaadje. Zaad wordt als het even kan lustig rondgestrooid, eitjes worden gekoesterd, beschermd en zijn slechts zeer beperkt voorradig. Nooit gemerkt dat mannen veel beter kunnen samenwerken dan vrouwen? Ach, psychologie van de koude grond zegt u? Ik hou verder mijn mond. Wel dit, vrouwen, die zich als feministen presenteren en met het priemende vingertje richting man, de man wijzen en hem verantwoordelijk stellen voor al wat fout is in de wereld, hebben er zeker niets van begrepen.
En de muziek? Het blijft verbazen dat er zo weinig vrouwelijke componisten zijn en waren. In een ver verleden Hildegard von Bingen. Vrouwen mochten ook niet, zie Clara Schumann en Alma Mahler. En dan is er natuurlijk Nadia Boulanger bij wie zo ongeveer alle belangrijke componisten uit de vorige eeuw “stage” hebben gelopen. Maar toch…
Uitgelichte afbeelding: Algerije – bron
