Édouard Boubat: Le Pont Neuf, Paris (1948)
Het nieuwe jaar begint zoals het oude eindigde op Twitter. Geen dialoog wordt gevoerd, hele en halve leugens worden verspreid, het eigen handeltje is het enige dat telt. Geretweet wordt wat toevallig in het straatje past en dat is het wel zo ongeveer. Personen en het eigen ik voeren de boventoon. Zullen we deze houding omdopen tot Bataafs narcisme, bakermat voor het Bataafse fascisme met Wilders als hun leidsman? De politieke grenzen zijn vloeiend gebleken, zeker bij thema’s als antisemitisme, pedofilie en islamofobie. Gepast wantrouwen voor propagandisten van welke politieke kleur ook is zeker op zijn plaats.
Triest is het zeker. Vandaag eens gekeken wat twee propagandisten van het zuiverste water te melden hadden: Esther Voet en Annabel Nanninga. De aanleiding was geen toevallige. Thuis hebben we de jaarwisseling “gevierd” met het kijken naar een 6 uur durend epos op de zender Arte. Juist daar had ik die twee figuren eens graag over gehoord, maar zowel zij als al die andere schreeuwlelijken zullen het beslist niet gezien hebben. Voor of tegen vuurwerk is immers een veel belangrijker thema. We moeten wat te kankeren hebben en o dat geld…
“The Promise” vertelt het verhaal van de ondergang van het Britse koloniale rijk in het Midden Oosten en de stichting van de staat Israël vanuit het perspectief van de Palestijnen. Ze geeft voor wie graag de officiële lezing volgt een ongemakkelijk gevoel en gaat zich hopelijk verder verdiepen in de mechanismen die tot het huidige conflict hebben geleid, allereerst wel met de vraag waarom die Britten (en Fransen) een begerig oog hadden geworpen op die regio: olie. Verder met de vraag waarom er bepaalde staten ontstonden, waaronder Saudi-Arabië. Dan wordt in ieder geval voor hen die bereid zijn zich in de geschiedenis te verdiepen duidelijk, dat de Palestijnen opgeofferd werden om een joodse staat te stichten.
De TV serie van Peter Kosminsky werd enkele jaren eerder uitgezonden op Channel 4 en leidde in Engeland tot een heftige polemiek en werd ondermeer afgedaan als propaganda. Op de Nederlandse TV is ze bij mijn weten nooit te zien geweest. Een schande. Een interview…
Via Arte is de DVD opname van de serie te bestellen.
Ondertussen op Twitter.
Een voorbeeld van een RT, eentje door Huib Riethof. Wat had @maagzuurbrandje verder te melden over katholiek, antisemitisme, migratie naar Israël en meer Franse aangelegenheden? Op zijn zachts uitgedrukt, non informatie. Daar zou je op zijn minst een discussie over moeten aangaan. Niets van dat al. Nanninga wordt op de korrel genomen, zonder een enkel argument aan te voeren en dat is blijkbaar voldoende. Wie spint er garen bij? Nanninga. Wie staat in de kou?
Een vergelijkbaar iets als bij Esther Voet en de reacties op Martijn. Je maag draait om, ook hier weer iemand in een kwaad daglicht stellen en zo gaat het maar door van de vroege ochtend tot de late avond. Zie mij, wat ben ik goed, wat ben ik wijs. Zie de ander, wat een smeerlap.
Huib Riethof is voor wat dat betreft wel een zeer bijzonder voorbeeld. Laf, een geboren leugenaar en ondertussen opererend als een moreel orakel. Negeren wat niet in de kraam past is zijn hoogste devies net als bij al die propagandistische minkukels op Twitter. Wilders is hen hoogst dankbaar.
En ach ja, als er maar veel linkjes naar m’n site zijn denkt ondertussen een van hen. Weer honderd klikjes erbij voor Krapuul. Wat heeft hij verder te vertellen? Domweg niets, helemaal niets. Maar o wat ziet hij het goed, dankzij Peter Breedveld, voor hem toch de narcist par excellence. Meeliften noemt zijn vriendin Ina dat.
Zo ziet een bericht van Jeroen eruit:
3 brandstichtingen in moskeeën en Esther Voet (CIDI) verzint synagoges waar je bij staat
1 jan 2015
Echt hoe triest kan je eigenlijk zijn.
Copyright?
Gebrek aan intellect compenseer je met een zekere gewiekstheid. Daar zijn Bataven uitzonderlijk goed in. Wie is er mee geholpen, wie verkrijgt hierdoor meer inzicht? Niemand. Al bij al lijkt Twitter wel een slagveld. Wie heeft de grootste bek, wie kan het hardst manipuleren, wie is de beste propagandist voor de goede zaak, wie kan het best de ander neersabelen? Doe je er niet aan mee, gaat je stem ten onder.
Tegengeluiden? Radiostilte is hun deel. Een voorbeeld slechts, indoctrinatie via het onderwijs. Daar is men in Israël zeer in bedreven.
Uitgelichte foto: Édouard Boubat – bron
