Tomoo Inagaki: Cat Gathering (Night) (1957)
Une composition riche, plaisante et variée, vrij na Diderot over een compositie van d’Alembert… Over dichtkunst, muziek gaat het ook deze keer niet. De onmuzikale klanken van een dame die Tibaert bestempelt tot PVV leider van Maastricht kun je niet overstemmen met een proeve uit een grote muzikale erfenis.
Ook deze dame behoort tot de categorie mensen, Bataven noem ik ze, die vrijheid van meningsuiting verwarren met vrijheid tot meningsvorming. Zij verkeren in de overtuiging van hun gelijk, tot nader order of niet, en verachten afwijkende gedachten en samenhangende kennis als verfoeilijk, als verderfelijk voor hun geweten en maatschappelijk functioneren. Grote bek, niet kunnen luisteren en lezen zijn de meest in het oog springende eigenschappen, maar wie vertel ik het?
De vrijheid tot meningsvorming, en daar gaat hij mij om, willen autoritair denkenden het liefst zo snel mogelijk begraven. Tot in haar vingertoppen beheerst bedoelde dame het kunstje hoe je iemand monddood kunt maken via laster en smaad. Als slotakkoord had ze een aangifte bij de politie in petto. Het demasqué via m’n weblogs dat was pas erg en ze genoot steun. Veel steun. Bij de politie ving ze bot.
Juist, in tijden van nood leer je mensen kennen. En hoe. Van de Krapuul familie bijvoorbeeld. Hun praktijken deden (en doen) niet onder voor die van fascisten bleek. Ontluisterend hoe ze meedansten op het ritme dat die dame aangaf. Van kwaad tot erger ging het me ze, maar Barbertje moest hangen, hoe dan ook. Censuur via Google was voor hen het recept. Platwalsen zal ik ze niet, maar mijn integriteit laat ik niet aantasten.
Nog lukraak enkele screenshots die haar grote engagement uitdrukken, een bewogenheid volledig hol en loos. Ze springt steeds op een rijdende trein om haar gevoelens uitdrukking te geven. Ze is niet de enige. Dergelijke lieden schaden door hun houding ze zeer veel, zij entameren de sociale zaak die in haar wezen dient te berusten op wederkerigheid en respect voor elkaar. Zij hitsen op, tonen geen enkel begrip voor andersdenkenden, autoritair als ze zijn. Ze believen een systeem waar ze zelf aan de touwtjes mogen trekken vanwege vermeende kennis en inzicht. Vandaar dat ook zij zich zo afzetten tegen de “elite”. Let ook eens op hoe vaak hun berichten over geld, bezit en inkomen gaan. Een soort jalousie de métier zal het zijn, vermoed ik.
Leuk om eens een tweet bij de kop te nemen, Lourdes. “Limburgse pelgrims naar het Franse Mekka… En maar klagen over de religie van anderen.” Laat eens tot u doordringen wat ze zegt, wat ze suggereert tegen het licht ook van haar afkeer van Limburg, Maastricht in het bijzonder. Misschien zou het eens goed zijn haar uitspraken te toetsen aan haar eigen handel en wandel hier ter plaatse. Ik denk dat het schrikken wordt. Kortom, een vrouw zonder enig gevoel voor sociaal opereren, met een dédain naar medemensen waar je onpasselijk van wordt.
“Er komt een dag dat de leugens hen platwalsen. Ik wacht daarop”, zegt ze en ik ben het hartgrondig met haar eens. Haar leugens zijn al vele malen doorgeprikt. Ze is nog niet platgewalst, maar dat komt nog wel.
Om af te sluiten, geen D’Alembert, geen Rameau, maar een groot componiste, Elisabeth Jacquet de la Guerre…
Uitgelichte afbeelding: Tomoo Inagaki – bron
