Salvador Dali – illustratie bij de Essais van Montaigne (1947)
Over het invoeren en het gebruik van het EPD hoeven we ons geen illusies meer te maken. Nog een generatie verder en de mensen weten niet meer beter. Het geld via munt en papier hoort dan tot het verleden, om te fotograferen zijn in de toekomst geen toestellen meer nodig, om muziek te luisteren geen afspeelapparatuur meer. Nog een stap verder en we worden geselecteerd volgens Huxley, maar dan veel uitgekookter. En echt, de meerderheid wil en de rest gaat mee, tot ten lange leste alle weerzin verdwenen en elke tegenstand gebroken is. The medium is the message in the brave new world.
We konden het zien aankomen, ook hoe het met onze voedselvoorziening zal gaan, met de instandhouding van het mensenras. Bij dit alles werkt zo’n stukje van zeven jaar geleden over dat EPD een beetje op de lachspieren. Geheime diensten, volkstellingen, het lijkt de oudheid wel. Maar goed, toch aardig om het terug te lezen, zeker omdat je het gevoel hebt dat over die technologische ontwikkeling op kapitalistische basis nauwelijks nagedacht wordt door het grote publiek.
Mensen worden ook nergens bij betrokken, hen wordt niets gevraagd. Dat was altijd al zo, niets nieuws onder de zon, anders zaten we nu niet opgescheept met autootjes, kerncentrales en die militaire overkill. Mensen zijn onbeduidend, onbelangrijk, behalve als ze nuttig zijn als producent of consument.
Uitgelichte afbeelding: Salvador Dali – bron
