J.R. Duran: Emmanuelle Béart (c.1990)
We hebben schuld, diepe schuld. Nee hoor, verklaren de daders en mededaders later doodleuk als ze zich moeten verantwoorden, zij zijn de schuldigen. Wij wassen onze handen in onschuld. En zie, ook de slachtoffers deugen niet, zou het dan toch waar zijn? Ze vragen er toch om, nou dan?
De middelen zijn steeds van dezelfde aard, de bijbehorende houding ook.
Meteen al na de oorlog hield de Zwitserse auteur (en architect) Max Frisch zich met dit thema bezig en werkte het later uit, eerst in Biedermann und die Brandstifter, later in Andorra, een theaterstuk dat in 1961 in première ging.
 |
|
Max Frisch – Die Tagebücher – © Suhrkamp Verlag 1972 |
Van deze uitvoering, die in Zürich plaatsvond, zond de WDR een opname uit, die ik hier opnieuw weergeef.
Der Theaterabend
ANDORRA
MAX FRISCH
Der Lehrer – Ernst Schröder
Andri – Peter Brogle
Barblin – Kathrin Schmid
Die Mutter – Angelica Arndts
u.A.
Regie: Kurt Hirschfeld
Produktion: Aufnahme nach der Uraufführung des Schauspielhauses Zürich, 1961
WDR 3 – 8-12-81
Uitgelichte foto: J.R. Duran for Sunday Times Magazine, 1990′s – bron
