Betsy…

Gondulphusschool Maastricht: klassenfoto uit de dertiger jaren

De laatste tijd moet ik vaker terugdenken aan juffrouw Betsy, de nieuwe juf voor de eerste klas. Ze volgde de moederlijke juffrouw v.d. Ploeg op die elders hoofd was geworden van een lagere school. Juffrouw Betsy leek een nieuwe tijd aan te kondigen vol erotische verlangens. Ze was mooi, heel mooi en spontaan. Zelfs kinderharten gingen bij haar komst sneller kloppen.

De veel oudere en schraal ogende juffrouw Otten vormde met haar een contrast dat niet groter kon zijn. Zij hoorde nog bij een tijd die gelukkig achter ons lag. Nu oud geworden vraag ik me af hoe de andere leerkrachten gekeken hebben, gestoken als ze zelf waren in morsige driedelige pakken, naar deze verschijning?

Tezelfdertijd maakte een jonge kapelaan in de parochie zijn opwachting. Hij brak, vanaf de kansel, met de traditie van gezapige en zalvende preken over hoop, geloof en liefde. Plots was het onderwerp de cinema, waren het bepaalde Hollywood films die des duivels waren. Op die manier kwam je precies te weten welke film je niet mocht missen. De beste aanbeveling dus. De titels ben ik vergeten. Jammer.

En zo maar, van de ene dag op de andere, waren juf en kapelaan verdwenen. Wat moesten we er van denken?

Als ze nog leeft, moet Betsy Pekelharing nu tegen de 80 zijn. Ze zal me deze anekdote niet kwalijk nemen. Als ze ze zou lezen zou ik haar willen vragen wat ze denkt over het misbruik van haar naam. Vermoedelijk voelt ze het als een bezoedeling, die fascistische peptalk die door een man ten beste wordt gegeven onder het pseudoniem Maria Pekelharing.

Maria Pekelharing? Iemand die zijn rentrée in het NRC-forum begon met de woorden: “Il n’y a pas beau poème que les mots ‘Je t’aime'”. Kan het valser? De liefde prediken, en haat zaaien. Of hebben we met een pathologisch geval te maken. Paranoïde, angstig, stiekem? Een potentieel gevaar voor de samenleving? Wie het weet mag het zeggen!

Grappig, wat valt op de site “Schoolbank” van iemand te lezen die ook op de Gondulphusschool heeft gezeten?

“Deze school lag in mijn straat. Mijn vader gaf les op de dependance (de Finse school). Alle leraren waren stiekem verliefd op juffrouw Pekelharing, en sommige leerlingen ook.”
 

Informatie m.b.t. de gepekelde haring is te vinden o.a. onder:

Als eerbetoon aan een geliefd onderwijzer, Pie Veugen, links op de groepsfoto, muziek waarvan hij hield…