Samen verder?
Een open en tolerant land in de 21 ste eeuw. Iemands naam besmeuren is er aan de orde van de dag, anderhalf miljard mensen als potentieel gevaarlijk afstempelen geldt er als een doodnormale zaak. Mag ik toch zeggen, ik heb zelfs de plicht dat te zeggen roept een non-valeur er al jaren uit. Wilt u “minder, minder, minder?” brult hij. Ja, roept de braaf christelijke goegemeente in dat land, blank van buiten en zwart van binnen. Haat, haat, haat is hun boodschap. De doos van Pandora gaat helemaal open.
Met welk doel?
Wat lees ik nu? Laat het goed tot u doordringen. Fascisme is de boodschap. Fascisme puur. Het handwerk wordt verricht door mensen die zich journalist durven noemen, in respectabele bladen hebben geschreven als De Groene en de Volkskrant. Is hier sprake van zoals de wind waait, waait mijn jasje? Met terugwerkende kracht ga je die oude artikelen van bijvoorbeeld ene Joost Niemöller met andere ogen lezen. Vervolgens kom je tot de ontdekking dat hij het toen ook al niet begreep maar geschriften nakauwde, zoals zovelen, omdat het in de lijn lag van de heersende politieke mode.
Vandaag de dag is hij een van de grote spreekbuizen van het PVV fascisme. Zijn ideeën worden zelfs omhelst door eenvoudige van geest die zich links noemen. Het zijn dezelfden, heb ik gemerkt, die Tibaert verdacht vinden. Waarom? Simpelweg omdat halve en hele minkukels en smaadschrijvers dat beweren. Anders gezegd, extremisten weten elkaar altijd te vinden van welke signatuur ook. Ze leveren boodschappen, stellen daden en weigeren hun argumenten ter discussie te stellen. Verwar het niet met het aan de kaak stellen, daarvoor gaan ze op de loop, dan is de boodschapper plots de haatzaaier. De omkeertruc, de enige truc die fascisten tot in de finesses beheersen.
Zo ook hier. Joost verwijst naar een stukje van een collega demagoog. Nou ja stukje, een lange tweet, meer is het niet:
Hitlersnorren op PVV-posters, posters verscheurd, haatzaaistickers over posters
Bert Brussen
Opnieuw proberen ‘fatsoenlijke’, ‘sociale’, ‘verschillige’, ‘betrokken’, ‘linkse’ types om de open en vrije democratie in Nederland middels geweld en intimidatie te slopen. Uiteraard is de PVV, een politieke partij binnen het Nederlandse democratische bestel waar kiezers op democratische wijze op mogen stemmen, weer het slachtoffer, ditmaal in de provincie Flevoland.
De terminologie alleen al: “‘fatsoenlijke’, ‘sociale’, ‘verschillige’, ‘betrokken’, ‘linkse’ types”, die “de open en vrije democratie in Nederland middels geweld en intimidatie” proberen te slopen.
“Verschillige”?… Ze, dat “links tuig plaatst deze stickers op verkiezingsborden in Almere. Dit schorem heeft lak aan de democratie.” Worden hiermee mensen bedreigd, gemolesteerd? Wordt iemand de mond gesnoerd? Nee. Juist zaken die we o zo goed kennen van PVV fascisten.
Horen we Niemöller en Brussen daarover? Het zijn toch journalisten met hopelijk nog een beetje beroepseer? Nee hoor, de PVV is een politieke partij, zeggen ze doodleuk. Ze heet zo, maar ze is het niet. Met democratie heeft dat “PVV” al helemaal niets van doen.
Om in de terminologie van Brussen en Niemöller te blijven, het is een spreekbuis van het schorem, het Bataafse schorem. De spreekbuis is leider en partij in een persoon. Het fascistische model in zijn meest pure vorm. Mussolini en Hitler konden hier nog een puntje aan zuigen.
Iedere democraat heeft niet alleen het volste recht, maar zelfs de plicht, tegen deze gepersonificeerde fascistische beweging in verzet te komen. Tegen het Bataafse schorem. Enkele plaatjes van dit schorem…
En journalisten? Hoeven zij zich niet te verantwoorden? Beluister eens Michel Friedman, Experte der Anklage zu Multikulturalismus und rassistischer Rhetorik.
Beoordeel aan de hand van zijn rede eens wat in Nederland mogelijk is. Fascisme en racisme puur. Volksverhetzung… Geen twijfel mogelijk, Wilders en zijn kornuiten horen achter slot en grendel. Zij wensen zich niet verantwoorden en daar past slechts een antwoord op in een rechtsstaat, die vrijheid en vrijheid van meningsuiting hoog in het vaandel heeft staan. Geen ruimte aan demagogen.
Afsluitend een recent gesprek van Michel Friedman met de politicoloog Jan-Werner Müller over populisme.
Update februari 2018
Foto’s: Il Vaso di Pandora – bron
