Leighton Gleicher: Daasanech Girl, The lower Omo River Valley. Ethiopia
Het gaat maar door, regelrechte leeghoofden met hun onzalige historische parallellen. Over de rug van de slachtoffers van toen. Je moet maar lef hebben, maar wat doen die mensen zelf in het reële leven? Ik wil het niet weten, slechts de wetenschap wat ene Laurent via zijn eigen sites te melden heeft zegt boekdelen. Zou het dan toch waar zijn dat deze man aan drank verslaafd is? Tja, je hoort wel eens wat, maar ik durf er niet mijn hand voor in het vuur te steken. Wel zou het een verklaring kunnen zijn voor hetgeen deze vent me naar het hoofd slingerde. Te idioot voor woorden, geheel in de lijn van andere minkukels op Twitter.
Dit meldt het manneke gisteren als linkje naar een andere site:
Probeert u onderstaand verhaal over uitbuiting, dwangarbeid, intimidatie en vernedering onze nieuwe participatiemaatschappij eens door te lezen zonder woedend te worden. Mij lukt het niet. Met dank aan die sterkere en socialere PvdA van onder andere Jetta Klijnsma:
Uit de ervaringen en de strijd van dwangarbeider Condor bleek een tijd geleden al dat de praktijk van het Eindhovense bijstandsbeleid enorm repressief is. Het onderstaande verhaal van bijstandsgerechtigde Evelien Nolens bevestigt dat nog eens. Ze is een van de velen met forse kritiek op het Werkleerbedrijf Eindhoven, dat baanlozen voortdurend controleert, disciplineert en kleineert. In Eindhoven zit tussen het aanvragen van een bijstandsuitkering en het daadwerkelijk ontvangen van het uitkeringsgeld zeker twee maanden. Pas na twee maanden wist ik zeker dat mij een bijstandsuitkering was toegekend. Toen was ik al meer dan een maand onbetaald aan het werk bij het Werkleerbedrijf, met alle bijbehorende verplichtingen. Na twee weken werken had ik al een waarschuwing van de casemanagers gekregen dat ik me bij het zoeken naar vacatures niet te veel moest richten op de it-sector.
Doorbraak
De Geest neemt vandaag op hun beider site de handschoen op:
Op 17 April a.s is het zeventig jaar geleden dat de stad Apeldoorn werd bevrijd van de nazi-bezetting
Voor die datum zal er in een zuil van het stadhuis in die plaats een (replica van een) beeld geplaatst worden dat moet herinneren aan de Apeldoornse jongens en mannen die in 1944 door de nazi’s opgepakt werden om dwangarbeid te verrichten in Duitsland:
Zij vertoonden naar de smaak van de nazi’s een te geringe bereidheid zich te melden als werkkrachten bij de Arbeitseinsatz, waartoe zij via de Nieuwe Apeldoornse Courant en later met geluidswagens waren opgeroepen.
Beste mennekes van Krapuul. Jullie weten het nog niet, bij deze dan: de grenzen tussen een kapitalistische burgerlijke maatschappij en een fascistische zijn vloeiend. Ik verwijs voor het gemak maar even naar wat links heette te zijn in de dertiger jaren: de New Deal en het Plan van de Arbeid van de SDAP. Wel eens van gehoord, neem ik aan.
De dwangarbeidpraktijken van vandaag op straffe van honger lijden zijn onvervalste nazi-praktijken welke een lugubere herinnering oproepen aan de gebeurtenissen van 1944.
Nee hoor, het is de essentie van een vrije, kapitalistische samenleving. Begrepen?
Lees eens Primo Levi, kijk eens naar Shoah van Claude Lanzmann: “Oui, la France sans les juifs n’est pas la France” en hou verder jullie brallerige koppen. Het is ronduit walgelijk wat jullie te melden hebben, zonder enig respect voor wie dan ook.
Uitgelichte foto: bron
