Bruno Barbey: Prostituées, Bombay (Foras Road) (1980)
Ze verdient het. Ze is getekend door een jarenlang strijd tegen Demmink en Tibaert en lijkt nu van een welverdiende rust te genieten. Door iedereen verlaten is ze, supporters hebben haar de rug toegekeerd, is mijn indruk. Uitgerekend Sjaakie, hèt symbool op internet van de Bataafse cultuur, die voorop liep als het om het Nieuwe Realisme ging. Ze wist hoe bruggen te slaan tussen ogenschijnlijk gezien politieke tegenpolen, SP en PVV.
Ze nam afscheid van Tibaert en werd welkom geheten en in de armen gesloten door gelijkgestemde geesten. Ware vrienden bleven haar door dik en dun trouw, kerels uit een stuk. Ze wist op een kostelijke wijze zich als slachtoffer te presenteren, ongetwijfeld haar grootste prestatie ooit. Belangrijker, ze liet zien welk enorm draagvlak populisme in dit land geniet. Nee, ik overdrijf niet, praat maar met deze en gene, kijk op de “sociale media” en zie wat er bij de traditionele media gaande is.
Verbazingwekkend blijft het voor mij hoe in grote getale mensen in Nederland wars zijn van argumenten, daarentegen propaganda, leugens, smaad voor zoete koek slikken en deze napraten. Waarschijnlijk is een dergelijk (politiek) gedrag nergens zo overduidelijk te constateren als hier. Zwem met de stroom mee, dan hoor je erbij, dan word je beschermd. Durf niet te polemiseren want dan schend je de bestaande consensus, de sociale vrede. We zijn toch een tolerant, meelevend volk? Hoe durf je?
Bangladesch: Im Bordell von Daulatdia
Zo kon Sjaakie ongehinderd uit haar dak gaan, kon ze tijdens haar mars op internet blijven rekenen op haar vrienden.
Voor Tibaert werd het een leerstuk in Bataafse ideologie. Ieder speelde zijn rolletje naar behoren, ook twee vrouwen, waarover op dit weblog veelvuldig gesproken is, de een via de haar op het lijf geschreven rol als intrigante, de ander door de kaken stijf op elkaar te houden, tegen beter weten in. De drie kameraden van Sjaakie deden verder de rest, waarbij er eentje de rol van domme kracht mocht vervullen.
In dit land kun je je zo ongeveer alles permitteren als je maar zorgt voor een netwerkje waarop je terug kunt vallen. Die helpen je als de nood aan de man komt, alle overigen horen je met rust te laten, zo niet, dan volgt een wraakexercitie geheel in Bataafse traditie, stiekem en achterbaks. Geen debat, geen vragen… Vervolgens wordt het eigen straatje schoongeveegd, doen ze of hun neus bloedt en gaan over tot de orde van de dag.
Wil je vooruit komen, pas je aan die zeden aan en nagel af en toe iemand aan de schandpaal die te opzichtig de kluit belazerd van “onze belastingcenten”. Dan heet je dapper te zijn. Laat vooral niet zien hoe het is als je je eigen weg gaat en de praatjes die dan verkondigd worden. Ook de hindernissen niet, die vervolgens opgeworpen worden als je weigert je te voegen in hun model. Laat vooral niet blijken dat je over enige kennis en inzicht beschikt, juist dat wordt je bovenal kwalijk genomen.
Nu Sjaakie. Als hommage heb ik de laatste berichten van haar hand vereeuwigd. U merkt het, ze is echt een kind van de Bataafse cultuur, eentje waar Wilders zich op beroept en trots op is. Hebben zij en die Leider van een Leitkultur wat over prostitutie te melden? Zomaar een vraag.
Uitgelichte foto: Bruno Barbey – bron
